சுவாமி விவேகானந்தர் மற்றும் ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரின் சில கதைகளை சத்குரு நம்முடன் இங்கு பகிர்ந்துகொள்கிறார், அவை ஆன்மீகத் தேடுதல் உள்ளவர்களுக்கு உத்வேகமாகவும் வழிகாட்டியாகவும் இருக்கும்.

பாண்டவர்களின் 12 வருட வனவாசம் முடிவை நெருங்குகிறது. போர் வரும் என்பதை உணர்ந்த அர்ஜுனன் தவத்தில் ஈடுபட்டு தேவையான அஸ்திரங்களைப் பெறுவதற்காக இமாலயம் செல்கிறான். தங்களைப் பிரிந்து நீண்ட காலமாகியும் தகவல் ஏதும் இல்லாததால் அர்ஜுனனை தேடிக்கொண்டு இமாலயத்தின் அடிவாரமான பத்ரிநாத் வரை வருகிறார்கள் பாண்டவர்கள். அங்கு, பீமனின் பெரும் குறையாக இருந்த கர்வத்தை களைவதற்காக ஒரு சோதனை‌ நடத்தி பாடம் புகட்டுகிறார் ஹனுமன்.

கடந்த பல ஆண்டுகளில் சத்குரு கூறிய புத்தர் கதைகளின் (Buddha Tamil Stories) தொகுப்பு இங்கே இடம் பெறுகிறது. இந்தக் கதைகள் நமக்கு ஆன்மீகப் பாதையின் குறிப்பிட்ட அம்சங்களைத் தெளிவுபடுத்துவதாகவும், கௌதமரின் வாழ்க்கை மற்றும் அவரது பயணங்கள் நமக்கு உத்வேகம் அளிப்பதாகவும் இருக்கின்றன.

எவ்வளவு முயற்சி செய்தும், திரௌபதியால் யுதிஷ்டிரனுக்குள் பழிவாங்கும் உணர்வை ஏற்படுத்த முடியாமல் போகிறது. போர் ஏற்படுவதை தவிர்க்க முடியாது என்பதை உணரும் அர்ஜுனன், போருக்கு தேவையான அஸ்திரங்களை பெற தன் பயணத்தை துவங்குகிறான்.

ஷாமனிசத்தின் சில அம்சங்கள் பற்றியும், அதில் உள்ள பழக்கவழக்கங்கள் யோக விஞ்ஞானத்தில் முக்கியத்துவம் பெறாததன் காரணம் குறித்தும் சத்குரு விளக்குகிறார்.

ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்களைப் பற்றி பேசும் சத்குரு, தனது பதின் வயதுகளில் அவரது வகுப்பு ஒன்றில் தாம் கலந்து கொண்ட அனுபவத்தைப் பற்றியும் பகிர்ந்து கொள்கிறார்.

ஏழு சக்கரங்கள் பற்றிய நமது தொடரின் நிறைவாக, போதையும், பரவசமும் நிரம்பி வழியும் சஹஸ்ரஹாரத்தின் ஆதிக்கத்துக்குள் நம்மை அழைத்துச் செல்கிறார் சத்குரு. இதில், சஹஸ்ரஹாரத்திலேயே ஒருவர் ஏன் தங்கிவிடக்கூடாது என்பதையும், ஆதியோகி மற்றும் பிறைச் சந்திரனுடன் அதற்குள்ள தொடர்பு குறித்தும், தென்னிந்தியக் கோவில்களில் மக்கள் இந்தப் பரிமாணத்தை அடிக்கடி எப்படி தொடமுடிந்தது என்பதையும் நமக்கு விளக்குகிறார்.

கிறிஸ்துவும் கிறிஸ்தவமும் கிட்டத்தட்ட ஒரே பொருளுடையவை. ஆனால் "தேவனுடைய குமாரன்" என்ற பெயரில், இயேசு போதித்த தனித்துவம் மிக்க மனிதகுலத்தின் சாரத்தை நாம் இழந்துவிட்டோமா? கிறிஸ்துமஸ் பண்டிகையன்று, இயேசுவின் உணர்வை நம் இருதயத்திற்குள் கொண்டுவருவதன் அர்த்தம் என்ன என்பதை சத்குரு நமக்கு நினைவூட்டுகிறார்.

பல நூற்றாண்டுகளாக மறைஞானக் கவிஞர் கபீர், சாதகர்களுக்கு ஒரு தூண்டுகோலாக இருந்து வந்துள்ளார். ஆனால், அவரது மதம் குறித்து விவாதிப்பதிலேயே நாம் அவருடைய ஞானத்தின் வெளிப்பாட்டை எப்படித் தவறவிடுகிறோம் என்பதை சத்குரு அவரது வார்த்தைகளில் கூறுகிறார்.

மந்தா, மத்யமா மற்றும் உத்தமா எனப்படும் மூன்று வகையான யோகிகளை பற்றி சத்குரு விவரிக்கிறார்.

ராமநவமி அன்று சத்குரு, ராமன் ஒருமுறை கூட நேர்மை தவறியதில்லை, அவருக்கென அமைத்துக்கொண்ட வாழ்க்கை அடிப்படைகளிலிருந்து பிறழவில்லை. ஒருவர் வெளிப்புற சூழ்நிலைகளை பொருட்படுத்தாமல் தன் வாழ்க்கையை சமநிலையாக நடத்திச் செல்வதற்கு ராமன் ஒரு எடுத்துக்காட்டு என்கிறார்.

மஹாபாரதத்தில் வரும் எந்த கதாபாத்திரத்தையும், சம்பவங்களையும் நாம் எடைபோடத் தேவையில்லை என்பதையும், இந்தக் கதையை வாழ்ந்து பார்க்கும்போதுதான் அது ஒருவருக்கு ஆன்மீக செயல்முறையாக மாறுகிறது என்பதையும் நமக்கு விளக்குகிறார் சத்குரு.

கதையை தொடரும் சத்குரு, கௌரவர்களின் சந்திரவம்சம் பிறந்த கதையை இங்கே நமக்கு விவரிக்கிறார்.

ஆன்மீகம் என்பது, நிச்சயத்தன்மையை நோக்கியது அல்ல, அது தெளிவை நோக்கிய ஒரு பயணம் என்று சத்குரு கூறுகிறார். எல்லையற்றதற்குக் குறுக்கே ஒரு எல்லைக்கோடு வரைய முயற்சித்து, முதல் அடிப்படைவாத செயலை வெளிப்படுத்திய, பிரம்மா பொய்யுரைத்த கதையை அவர் விவரிக்கிறார்.

பதஞ்சலி முனியின் மகத்தான திறமைகளையும் அவர் இந்த உலகிற்கு யோகாவை எளிமைப்படுத்திக் கொடுத்ததை பற்றியும் விளக்குகிறார் சத்குரு...