‫روشن‌ضمیری چیست؟

‫سادگورو: در هند، انسان‌های روشن‌ضمیر را دُویجا نامیده‌اند. دُویجا یعنی دوبار متولد شده. بار اول، از رحم مادرتان به دنیا آمدید؛ این اتفاق به‌صورت ناآگاهانه رخ داد. شما باعثش نشدید - طبیعت این کار را برایتان انجام داد. وقتی متولد شدید، با نوعی معصومیت و سرمستی به دنیا آمدید. یک کودک ذاتاً معصوم و سرمست است. اما چون این سرمستی به‌صورت آگاهانه رخ نداده است، هر کسی می‌تواند در کمترین زمان آن را فاسد کند. در یک چشم به هم زدن، این سرمستی را از شما می‌گیرند... برای بعضی‌ها، این سرمستی تا سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی از بین رفته؛ و برای خیلی‌ها حتی وقتی ۵ یا ۶ ساله بودند از دست رفته است. امروزه کودکان در سنین ۵ یا ۶ سالگی دچار تنش می‌شوند، چون معصومیت‌شان خیلی زود آلوده می‌شود؛ بستگی دارد که افراد اطراف‌شان چه میزان روی آن‌ها تأثیر می‌گذارند.

‫حالا، اگر قرار باشد دوباره متولد شوید، ابتدا باید بمیرید. اگر تمایل به مردن نداشته باشید، بحث تولد دوباره مطرح نمی‌شود. این به معنای مرگ فیزیکی نیست. اگر این بدن را ترک کنید، یک مزخرف دیگر در انتظارتان خواهد بود. اما اگر به شیوه‌ای که هستید بمیرید، اگر هر آنچه را که «خود» نامیده‌اید از بین ببرید، آنگاه دوباره متولد می‌شوید. این نوع تولد، ۱۰۰٪ آگاهانه اتفاق می‌افتد. دوباره سرمست و معصوم می‌شوید، اما این بار کاملاً آگاه. در این حالت، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند این سرمستی را از شما بگیرد. پس، آنچه شما «روشن‌ضمیری» می‌نامید به معنای نابودی آگاهانه‌ی خود است.

‫در حال حاضر، اکثر مردم به روشن‌ضمیری فکر نمی‌کنند. آن‌ها فقط تلاش می‌کنند کمی بهتر زندگی کنند. می‌خواهند کمی آرام‌تر، شادتر، کارآمدتر و مؤثرتر زندگی کنند. می‌توانیم از یوگا برای این هدف هم استفاده کنیم. این استفاده‌ی سطحی از یوگاست، چون یوگا قادر است شما را به بُعدی دیگر از زندگی ببرد؛ اما اشکالی ندارد. اگر مردم از آنچه در زندگی‌شان به دنبالش هستند راضی نباشند، هرگز به دنبال چیزی بالاتر نخواهند رفت. اگر با کسی که در این لحظه گرسنه است درباره روشن‌ضمیری صحبت کنید، فقط به غذا فکر می‌کند. هر چیزی که مردم احساس می‌کنند اکنون در زندگی‌شان کم است، باید تا حدی به آن رسیدگی شود. در غیر این صورت، به دنبال چیزی بالاتر نمی‌روند.

‫ایشا یوگا به گونه‌ای ارائه می‌شود که همه‌ی ابعاد را در بر می‌گیرد اما هیچ‌چیز اجباری نیست. وقتی افراد را به کریا مشرف می‌کنیم، به گونه‌ای آموزش داده می‌شود که همه‌چیز در دسترس باشد. نمی‌خواهیم کسی را از روشن‌ضمیری محروم کنیم فقط به این خاطر که نمی‌داند چیست. می‌خواهیم طعم بُعدی دیگر را بچشند تا به دنبال آن بروند. در عین حال، هیچ‌چیز به شما تحمیل نمی‌شود؛ می‌توانید هرطور که بخواهید از آن استفاده کنید. اگر کسی زاهد و یوگی «تمام‌وقت» بود، به شکلی کاملاً متفاوت مشرفش می‌کردم که راهی که باید برود اجباری باشد. اما معمولاً کسی را به شکل اجباری مشرف نمی‌کنم. آن‌ها را طوری مشرف می‌کنم که بتوانند به شکل‌های مختلف از آن بهره ببرند و همچنان زنده بماند.

‫جستجوی آسایش جسمانی یک چیز است. جستجوی روشن‌ضمیری چیز دیگری است. برای ارتقای آسایش جسمانی، باید تکنیک‌های مختلف حفظ خود را یاد بگیرید. روشن‌ضمیری یعنی نابودی آگاهانه‌ی خود. برای اکثر افراد، مدتی زمان و بلوغ لازم است تا بفهمند هرچقدر هم خود را بسازند، در نهایت کافی نیست و ناامیدکننده است. هرچقدر هم خود را عالی بسازید، باز هم کافی نیست. فقط وقتی ناپدید می‌شوید، همه‌چیز شگفت‌انگیز می‌شود.

‫پس، اگر همین حالا کسی فقط بخواهد آرام و شاد باشد و در کارهایش بهتر عمل کند - بگذار همین باشد، اشکالی ندارد. این به این معنا نیست که روشن‌ضمیری منتفی است، اما چنین اشتیاقی هنوز به وجود نیامده است. هنوز اشتیاق اصلی این است که بهتر زندگی کند. هنوز با زندگی خداحافظی نکرده‌اید - می‌خواهید خوب زندگی کنید. وقتی به اندازه‌ی کافی زندگی کردید و فهمیدید که بهتر زندگی کردن شما را به جایی نمی‌رساند، آنگاه می‌خواهید فراتر از زندگی بروید.

‫یادداشت سردبیر: «اندیشه‌های یک عارف» شامل بینش‌های بیشتری از سادگورو درباره ماهیت احساسات انسانی و قدرت سرسپردگی‌ست. نمونه رایگان را بخوانید یا کتاب الکترونیکی را خریداری کنید.