‫اساساً، کریا به معنای عملِ درونی است. وقتی شما عملی درونی انجام می‌دهید، این عمل شامل بدن و ذهن نمی‌شود، زیرا هر دو، بدن و ذهن، هنوز نسبت به شما خارجی و بیرونی هستند. زمانی که شما به مهارتی دست یابید که بتوانید با انرژی خود عملی را انجام دهید، آن‌گاه آن را کریا می‌نامند. اگر فعالیت بیرونی انجام دهید، آن را «کارما» می‌نامیم؛ اگر فعالیت درونی انجام دهید، آن را «کریا» می‌گوییم. به‌طور سنتی یا در مفهوم عام هر اصطلاح این‌گونه درک می‌شود: کارماها آنهایی هستند که شما را به بند می‌کشند و کریاها آنهایی هستند که شما را رها می‌سازند.

‫هر کاری که با بدن، نگرش‌ها و افکارتان انجام دهیم، برای مثال امروز افکار شما ممکن است در یک جهت حرکت کنند. فردا اگر فرد دیگری بیاید و بر شما تأثیر بگذارد، افکارتان به جهتی دیگر خواهند رفت. به همین ترتیب، هر کاری که با بدن شما انجام دهیم، ممکن است امروز بدن‌تان در وضعیت خوبی باشد و از آساناها لذت ببرد. فردا صبح اگر بدنتان خشک و سفت باشد، از آساناها بیزار خواهید شد. احساسات شما نیز اصلاً قابل‌اعتماد نیستند. آنها در هر لحظه ممکن است از حالتی به حالتی دیگر تغییر کنند. اما انرژی‌های شما متفاوت‌اند. زمانی که ما کار با انرژی را به‌شکل خاصی آغاز می‌کنیم، این امر عُمق دیگری به زندگی می‌بخشد. ناگهان بُعد متفاوتی در هر جنبه‌ای از زندگی‌تان پدیدار می‌شود، زیرا انرژی‌های شما به شکلی کاملاً متفاوت لمس و فعال شده‌اند.

‫کریا: عمل، اراده

‫جوینده‌ای از سادگورو می‌پرسد آیا شامباوی ماهامودرا می‌تواند به کسی که سابقه‌ی سوءمصرف مواد مخدر و اختلالات روانی دارد کمک کند؟