‫بهترین نوع پرورش فرزند چیست؟

‫در این بخش ویدئویی، سادگورو با کارگردان فیلم «For Real» گفتگو می‌کند. او درباره بهترین شیوهٔ فرزندپروری سخن می‌گوید؛ شیوه‌ای که در آن باید خودمان را اصلاح کنیم ـ نه فرزندانمان را. از آن‌جا که پرورش فرزند یک پروژه ۲۰ ساله است، او درباره اهمیت پایبند ماندن به این نقش و پرورش رابطه از طریق یک دوستی ساده صحبت می‌کند.

‫وقتی کودکی به دنیا می‌آید، نخستین و بنیادی‌ترین نکته‌ای که باید فهمید این است که شما زندگی را نیافریده‌اید. شما تنها به‌عنوان مسیری برای انتقال زندگی عمل کرده‌اید. پس باید درک کنید که این زندگی فقط از مسیر شما گذشته است؛ از شما سرچشمه نگرفته و متعلق به شما هم نیست. این فقط بدین معناست که شما این امتیاز را دارید که برای مدتی محدود از آن مراقبت و نگهداری کنید. شما باید با این زندگی کوچک که اکنون وارد فضای شما شده است، نوعی دوستی واقعی برقرار کنید.

‫یک کودک، تمام آن چیزی است که شما هستید، اما در مقیاس کوچک. پس اگر کودکی به دنیا آمده و برای شما اهمیت خاصی دارد، اولین و مهم‌ترین کاری که باید انجام دهید این است که خودتان را پاکسازی کنید. بهترین نوع تربیت فرزند که می‌توانید انجام دهید، اصلاح و سامان دادن خودتان است. ممکن است تا به حال به شیوه‌های نادرستی زندگی کرده‌اید، اما اکنون کودکی به دنیا آمده است. زمان آن است که زندگی خود را اصلاح کنید. نگران اصلاح زندگی کودک نباشید، چون او به‌سرعت از طریق تقلید یاد می‌گیرد. او هر چیزی که در معرض آن قرار بگیرد را یاد می‌گیرد. به‌شیوه‌های گوناگون، شما بزرگترین منبع تقلید برای او هستید. بهترین وضعیت این است که خودتان صادق باشید؛همان‌طوری باشید که ایده‌آل شما است. هرچه فکر می‌کنید بهترین شیوه زندگی است، وقتی کودک اطراف شماست همان‌گونه باشید، چون او از طریق تقلید یاد می‌گیرد. او ممکن است در معرض منابع تقلید دیگری قرار بگیرد که شما نمی‌توانید آن‌ها را کنترل کنید. حداقل شما می‌توانید سهم خود را انجام دهید. پس بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که از اسب بلندِ «تربیت فرزند» پایین بیایید. فقط بیاموزید که دوست ساده‌ای برای فرزندتان باشید، تا وقتی در نوعی سردرگمی یا مشکل قرار گرفت، اولین کسی باشید که می‌خواهد با او صحبت کند.

‫این بسیار مهم است که والدین به این موضوع توجه کنند – هر آرزو و هدفی که داشته باشند، اگر می‌خواهید فرزندی را بزرگ کنید، این یک پروژه ۲۰ ساله است. پس وقتی شروع می‌کنید، حداقل باید یک تعهد ۲۰ ساله داشته باشید. ایده‌ها، افکار و احساسات ما ممکن است با گذشت زمان تغییر کنند و ممکن است اختلافات، مخالفت‌ها و کشمکش‌هایی پیش بیاید. وقتی دو انسان در سطحی از نزدیکی و اشتراک قرار می‌گیرند، اتفاقات زیادی ممکن است رخ دهد. اما چون ما یک پروژه ۲۰ ساله داریم، باید حداقل به مدت ۲۰ سال متعهد بمانیم. این میزان بلوغ و تعهد، چیزی است که هرکس باید قبل از تصمیم به فرزندآوری داشته باشد. در غیر این صورت، برای شما ضرورتی ندارد. شما هنوز یک کودک هستید؛ می‌توانید دعوا کرده و از هم جدا شوید. می‌توانید با کسی مخالفت کنید و امروز خانه را ترک کنید؛ اگر در چنین شرایطی هستید، هنوز کودک هستید و به فرزند نیاز ندارید. درخواست از یک کودک برای به دنیا آوردن فرزند دیگر منصفانه نیست. پس نیازی نیست فرزندی به دنیا بیاورید. و با این کار خدمت بزرگی به جهان می‌کنید، چون درحال‌حاضر تنها مشکل ما جمعیت بیش‌از‌حد انسان‌هاست.