టెన్నెసీ లోని చెట్లకు..

ఓ పావన జీవులారా! 

మీ హరిత వస్త్రమే

మా ఊపిరికీ, మనుగడకీ ఆధారము

మీ రాగరహితమైన భంగిమని

మేము నిశ్చైతన్యంగా పొరబడుతాము

నలుదిక్కులా విరిసిన మీ అపారమైన ఉనికి

మనిషి గుర్తింపుకి నోచుకోపోవచ్చు.

 

ఈ గుర్తించలేని అజ్ఞానము

వినాశకర పరిమాణాలకు దారితీయవచ్చు.

కానీ, ఈ క్షణంలో, మీరూ నేనూ అనుభవించే పరమానందం

ఒకరి ఊపిరి నొకరు శ్వాసిస్తున్న తరుణంలో

ఈ గాఢాలింగనంలో అనుభవించే ఆనందం

చూపుతిప్పనీని ఏ మిటారి దగ్గరా దొరికేది కాదు.  

నేను కృతజ్ఞతతోనిండిన కన్నీటితో మిము ఆరాధించగలను.

నేను తిరిగి శీతకాలంలో వచ్చినపుడు

మీరు జిగితూలి దిగంబరంగా నిలబడవచ్చు

మీరు ఆనందంగాలేనపుడు ఈ సృష్టి స్వరూపాన్ని

ఒకసారి కళ్ళముందు సాక్షాత్కరింపజేస్తూ 

 

మీరు నిత్య స్థాణువులు,

నేను, నిరంతర సంచారిని.

అయినా, ఎప్పుడైనా మన ఊపిరి బంధాన్ని త్రెంచగలనా?

నా జీవితలక్ష్యాలు నెరవేర్చేదాకా ఆగండి.

మీ పాదాల చెంత మోకరిల్లి

ఈ తనువు సారంతో మిమ్మల్ని అభిషేకిస్తాను.

మీపసరులో నేనూ పసరునౌతాను.

ఈ ధరణినుండి గ్రహించినది

ఆమె ఒడిలోనే ఉంచి నమస్కరించడానికి.

అప్పటిదాకా, మీరూ నేనూ ఈ మోహనకేళి

ఏ ఆడంబరాలూ లేకుండా

ఎవరి దృష్టిలోనూ పడకుండా కొనసాగిద్దాము.

సద్గురు ఆంగ్లంలో రాసిన కవితని చదవండి : To Trees in Tennessee