सद्गुरू भीती आणि असुरक्षिततेच्या स्वरूपावर प्रश्नांची उत्तरे देतात आणि हे तुम्हीच नकळत ती कशी निर्माण करतो ते सांगतात.

एका तरुण, महत्त्वाकांक्षी वैमानिकापासून ते एकनिष्ठ संन्यासीपर्यंतचे परिवर्तन, एका योग शिक्षकापासून सद्गुरूंचे गुरुमधील रुपांतर, ध्यानलिंग अभिषेकावेळी समक्ष पाहिलेले सद्गुरूंच्या शरीरातील बदल, आणि लहानपणापासून आत्तापर्यंत घडलेल्या इतर महत्त्वाच्या अनुभवांबद्दल मनापासून सांगताहेत माँ गंभीरी.

स्वामी निराकारांचा ईशा योगाशी पहिला संबंध 1992 मधे, जवळजवळ 30 वर्षांपूर्वी आला होता. या सर्व वर्षांमधे सद्गुरुंच्या कार्यात सहभागी होताना त्यांना कोणते अनुभव आले हे सांगताना ते आपल्याला अतिशय कृतज्ञतापूर्वक भूतकाळात घेऊन जातात.

ईशा योग केंद्रामधील एक सन्यासी, स्वामी गुरुभिक्षा, हे त्यांना ईशाकडे घेऊन आलेला गूढ मार्ग, आश्रमातील सुरुवातीच्या दिवसांमधील सद्गुरूंसह व्यतीत केलेले वैयक्तिक क्षण, आणि संन्यासाची दीक्षा याविषयी सांगत आहेत.

गुरु पादुका स्तोत्रम, गुरुंच्या पादुकांप्रती कृतज्ञता व्यक्त करतं व त्यांची अगाध, अपरंपार महिमा व्यक्त केलेलं भक्तिमय अर्पण आहे.

"एक गुरु म्हणजे जणू एक जिवंत नकाशा असल्या प्रमाणे आहे - जो सर्वाधिक महत्वाचा ठरतो जेव्हा तुम्ही एका अनोळखी प्रांतात हरवलेले असता." - सदगुरू सद्गुरू श्री ब्रम्हा, एक प्रचंड सिद्धींचा दैदिप्यमान योगी, जो शंभर वर्षांपूर्वी होऊन गेला, ज्यांनी आदी गुरुना संपूर्ण शरण झाल्यानंतर, त्यांच्या भक्तीतून ही समधुर रचना प्रकटली. आदिगुरु म्हणजे पहिला गुरु. योग परंपरेत शिवांना एक देव म्हणून पाहिले जात नाही तर पहिला गुरु म्हणून पाहतात. त्याची शिकवण आणि ज्ञान काळाच्या कसोटीवर सदैव खरं उतरलंय आणि लोकांना त्यांच्या सर्वोच्च संभावना साध्य करण्यासाठी प्रोत्साहित करत आलंय. हे गीत आदि गुरूच्या कृपेला साकडं घालतं.

महान संत कबीर यांनी म्हटलं, देव जर माझ्या समोर प्रगटला तरी मी आधी गुरुंच्या पायी नतमस्तक होईन, कारण त्यांनीच मला देव दाखविला. हा श्लोक गुरूची महिमा गातो आणि म्हणतो जीवनात प्रचंड संपत्ती, पद, मान-सन्मान, प्रतिष्ठा, ज्ञान, सोबत योग शक्ती सुद्धा जर प्राप्त केल्या पण जर गुरूची कृपा नसेल तर हे सगळं व्यर्थ आहे.

नुकत्याच झालेल्या Youth and Truth शृंखलेदरम्यान, एका विद्यार्थिनीने असा प्रश्न विचारला की तिचं शिक्षण तिला एवढं व्यर्थ का वाटू लागलंय. यावर सद्गुरू तिला भारताची शिक्षण पद्धती बदलण्यासाठी सुरु असणारे प्रयत्न वर्णन करून, पुढे सांगतात की आपल्याला अशा शिक्षण पद्धतीची गरज आहे जी मुलांची नैसर्गिक क्षमता ओळखून त्याचं संगोपन करेल.