पूर्वी घरे त्रिकोणाकृतीतच का बांधत असत?

सद्गुरूंनी रचलेला शरीर आणि मनाची कायापालट घडवून स्वास्थ्य आणि आनंदाची सहज अवस्था निर्माण करणारा ऑनलाईन कार्यक्रम 'इनर इंजिनियरिंग ऑनलाईन'.

सद्गुरू जागरुकते बद्दल माहिती देत आहेत. जागरूक कसे व्हायचे हे जाणून घेण्यापूर्वी जागरूकता म्हणजे काय ते जाणून घेऊया? वास्तविक जागरूकता अनेक स्तरांवर असते......

सद्गुरू,निषिद्ध म्हणून पाहिल्या गेलेल्या परंतु आजच्या जगात अत्यंत महत्त्वपूर्ण असणारा विषय-मृत्यू यावर एक स्फूर्तीदायक दृष्टीकोन समजावून सांगतात. जीवनाची सत्यता न कळल्यामुळे मृत्यूची भीती कशी उद्भवते हे सद्गुरू स्पष्ट करतात.

सद्गुरु ब्रह्मरंध्रबद्दल, ज्या मार्गातून शरीरात जीवन प्रवेश करते आणि शरीरातून बाहेर पडू शकते, त्यावर चर्चा करतात. ते सांगतात की योगी नेहमीच या जीवनाच्या आणि त्यापलीकडे असलेल्याच्या उंबरठ्यावर उभे असतात.

केवळ तीच व्यक्ती जी मागचा क्षण या क्षणापर्यन्त वाहात नाही, तीच सर्व गोष्टींपासून मुक्त आहे.

5 जून 2010 रोजी नवी दिल्ली येथे भारत सरकारकडून इंदिरा गांधी पर्यावरण पुरस्कार स्वीकारल्यानंतर केलेल्या भाषणामधील एका निवडक उतार्यात, सद्गुरु आज लोकसंख्या हीच कशी मानवता सामना करत असलेली मूलभूत समस्या आहे यावर आपला दृष्टिकोन मांडत आहेत.

अनंत काळापासून, मानवाने, परिपूर्णतेच्या शोधासाठी सर्व दिशेनी कठोर प्रयत्न केले. पण आजची जागतीक स्थिती पाहता, त्या प्रयत्नांचा काहीही उपयोग झाला नाही असेच म्हणावे लागेल. सद्गुरू म्हणतात की, जी गोष्ट तुमच्या आत आहे, तिला बाहेर शोधणे हाच मूलभूत दोष आहे.

लोकांच्या अपेक्षांचं ओझं तुम्हाला दाबून टाकतं आहे का? त्याकडे जरा वेगळ्या दृष्टिकोनातून बघण्याचा प्रयत्न करा.

काहीजणांना ‘आसन’ किंवा ‘योगासन’ म्हटलं की त्यांना वाटतं डोकं खाली पाय वर करणे किंवा शरीर वेगवेगळ्या प्रकारे पिळणे. सदगुरू ह्या लेखात योगाविषयी असलेले सर्वसामान्य गैरसमज दूर करतात.

सद्गुरू म्हणतात, आजच्या जगात, बहुतांश लोक ते स्वतः आणि त्यांचा सभोवताली असलेली प्रत्येक गोष्ट यामधील संबंध विसरून गेली आहेत. ते समजावून सांगतात, की मानव आणि ब्रम्हांड यामधील परस्पर निर्भरता जर आपण लक्षात घेतली, तर आपल्याला जागृत होऊन येणार्‍या संकटापासून आपल्या पृथ्वीचे रक्षण करण्यासाठी कृती केल्याशिवाय दूसरा कोणताही पर्याय नाही.

आपली श्वसन क्रिया आणि त्याचा उपयोग अधिक मोठ्या शक्यतांसाठी कसा केला जाऊ शकतो याकडे सद्गुरू आपले लक्ष वेधून घेत आहेत.

देशाच्या विकासात खेळ खरच काही मोलाचा वाटा उचलू शकतो का? इशाच्या अॅक्शन फॉर रूरल रिजुव्हीनेशन या कार्यक्रमाद्वारे खेळांची ओळख करून दिल्यामुळे तमिळनाडूमधील ग्रामीण समाजातील लोकांमध्ये कसे परिवर्तन घडून आलेले आहे, ज्यामुळे लोकांना जात आणि सामाजिक दर्जा याचा विचार न करता आनंदाने एकत्र येण्याची संधी मिळाली आहे यावर सदगुरू भाष्य करीत आहेत. ते म्हणतात, सर्वप्रथम बलवान आणि निरोगी माणसे घडवण्याची गरज आहे.

सोशल मीडियावर आपले जीवन पोस्ट करतांना या क्षणी मजा वाटते, पण २० वर्षांनंतर तुम्हाला आजच्या पोस्ट्स, फोटोज आणि घडामोडी बघून कसं वाटेल? 'युथ अँड ट्रुथ' शृंखलेत, एक विद्यार्थी सद्‌गुरूंना विचारतो की सोशल मीडियावर भावना व्यक्त करणे आणि लोकांचं लक्ष वेधून घेणं चुकीचं आहे का?