ഞാൻ വിശുദ്ധഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ വായിക്കണമോ ?

ഒരു ആത്മീയ അന്വേഷകനില്‍ തിരുവെഴുത്തുകൾക്ക് എന്ത് പങ്കുണ്ട്?

സദ്‌ഗുരു: അറിവ് എന്നത് ശേഖരിക്കപ്പെട്ട ഓര്‍മകളാണ്, അറിയുക എന്നത്, ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പൂർണ്ണമായ ധാരണയാണ്. അറിവ് എന്നാല്‍ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ നിഗമനങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. ശേഖരിച്ച അറിവിൽ നിന്ന് ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ ഒരു നിഗമനത്തിലെത്തുകയാണെങ്കിൽ, അത് മുൻവിധിയോടെയുള്ള അറിവായി മാറുന്നു. പുതുതായി ഒന്നും അനുഭവിക്കാൻ ഇത് നിങ്ങളെ അനുവദിക്കില്ല. നിങ്ങൾക്ക് പുതിയതൊന്നും സംഭവിക്കുകയുമില്ല. അറിവ് നിങ്ങളുടെ അതിജീവന പ്രക്രിയയ്ക്ക് ഉപയോഗപ്രദമാണ്, പക്ഷേ അത് ഒരിക്കലും നിങ്ങളെ സ്വതന്ത്രമാക്കുന്നില്ല.

നിങ്ങളുടെ നിലനിൽപ്പിനായി നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതില്ലേ? തീർച്ചയായും വേണം, എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ തലച്ചോറിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം ഉള്ള ഒരു ചെറിയ പുഴുവിന് ഈ ഗ്രഹത്തിൽ വളരെ നന്നായി അതിജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നുവെങ്കില്‍, നിങ്ങൾക്ക് ഇത്രയും വലിയ മസ്തിഷ്കം ഉള്ളപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അതിജീവനത്തിനായി ചെലവഴിക്കണോ? യോഗ പശ്ചാത്തലത്തില്‍, നമ്മള്‍ മനസിനെ പതിനാറു ഭാഗങ്ങളായി കാണുന്നു. ഭൌതിക ലോകത്ത് വമ്പിച്ച വിജയം നേടാന്‍ ഈ പതിനാറ് ഭാഗങ്ങളിൽ ഒന്ന് മാത്രം മതിയെന്ന് അവര്‍ പറയുന്നു. ബാക്കിയുള്ള പതിനഞ്ചഉം നിങ്ങളുടെ ആന്തരിക ക്ഷേമത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം, കാരണം അത് ഭൌതിക ലോകത്തേക്കാൾ വളരെ വിശാലമായ ഇടമാണ്. ഇന്നത്തെ ശാസ്ത്രജ്ഞർ പോലും പറയുന്നത് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ വെറും നാല് ശതമാനമാണ് സൃഷ്ടിയാണെന്നും ബാക്കിയുള്ളവ ഇരുണ്ട ദ്രവ്യവും ഇരുണ്ട ഉര്‍ജ്ജവുമാണെന്നും. അതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ നാല് ശതമാനം മതി, പക്ഷേ പുരാതന യോഗികൾ കുറച്ചുകൂടി ഉദാത്തമതികള്‍ ആയിരുന്നതിനാല്‍, നിങ്ങളുടെ ഭൌതിക ജീവിതം വളരെ വിജയകരമായി നടത്തുന്നതിന് ആറ് ശതമാനത്തിൽ കൂടുതൽ അവർ നിങ്ങൾക്ക് നൽകി

അതിനാൽ, തിരുവെഴുത്തുകളോടുള്ള എല്ലാ ആദരവോടും കൂടി, അത് ശേഘരിക്ക്കപ്പെട്ട അറിവാണ്. അത് എഞ്ചിനീയറിംഗിന്റെയോ സാഹിത്യത്തിന്റെയോ ചരിത്രത്തിന്റെയോ ഒരു പുസ്തകമാണെങ്കിൽ, ഞാൻ അത് വായിക്കണമെന്ന് പറയും. അത് തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്റെ പുസ്തകമാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ഇവിടെ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെങ്കിൽ, മറ്റേതെങ്കിലും പുസ്തകം വായിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നിങ്ങളാകുന്ന പുസ്തകം തന്നെ വായിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ എഴുതിയ പുസ്തകമാണ് നിങ്ങൾ. ഈ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് അറിയണമെങ്കിൽ, ഇത് വായിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. നിങ്ങൾ എടുക്കുന്ന മറ്റ് പുസ്‌തകങ്ങൾ എന്തുതന്നെയായാലും, അവ ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം വാക്കുകളാണെങ്കിൽപ്പോലും, അത് ഏതെങ്കിലും ഭാഷയിൽ എഴുതിയതാണെങ്കിൽ, അത് എഴുതിയത് മനുഷ്യര്‍തന്നെയാണ്. മനുഷ്യ മനസ്സിന് വലിയ വികലതയുണ്ട്. നിങ്ങൾ ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും കാണുകയും അത് അയൽക്കാരനോട് പറയുകയും ചെയ്താൽ, അയാൾ പോയി മറ്റൊരാളോട് പറയുന്നു. ഇത് ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഇരുപത്തിയഞ്ച് ആളുകളിലൂടെ കടന്നുപോയി നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചുവരുമ്പോള്‍, നിങ്ങൾക്ക് ആ കഥ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുമോ? മനുഷ്യന് വളരെയധികം വളച്ചൊടിക്കാൻ കഴിവുണ്ടെന്ന് വളരെ വ്യക്തമാണ്. ആയിരക്കണക്കിനു വർഷങ്ങള്‍പിന്നിട്ട് എന്തെങ്കിലും ഇറങ്ങിവരുമ്പോള്‍, വഴിയിൽ അതിനു എന്തെല്ലാം സംഭവിക്കുമെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഊഹിക്കാനാകും. .

നിങ്ങൾക്ക് സ്വയം അറിയണമെങ്കിൽ, മറ്റൊരാൾ എഴുതിയ പുസ്തകം വായിക്കരുത്. നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഒരു പുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചാൽ, നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥമല്ല, നിങ്ങൾ ഒരു കഥ മാത്രമാണ്. നിങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കേണ്ടതുണ്ട്. പക്ഷേ തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ ആവശ്യമായ ഉപകരണങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കൈവശം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഇതുവരെ എഴുതിയതെല്ലാം ചവറ്റുകുട്ടയിലിടാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല, എന്നാൽ നിങ്ങൾ ആരാണെന്നതിന്റെ ആഴത്തിലുള്ള അളവുകളിലേക്ക് പോകാൻ നിങ്ങൾ പഠിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ കാണും, എല്ലാ തിരുവെഴുത്തുകളും പഴകിയതാണെന്.

കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനന് ഗീത നൽകുമ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ എന്തെങ്കിലും പറയുമ്പോഴെല്ലാം, രാജകുമാരനായിരുന്നതിനാൽ ആ ദിവസങ്ങളിൽ മികച്ച വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ അർജ്ജുനൻ പറയും, “പക്ഷേ ഇല്ല. ഈ തിരുവെഴുത്തില്‍ മറ്റെന്തെങ്കിലും പറയുന്നു. ” താൻ വായിച്ച എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളെയും പരാമർശിക്കുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. കൃഷ്ണൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “ഒരു മനുഷ്യനുള്ളിൽ വെളിച്ചം ഉയരുമ്പോള്‍, നിങ്ങളുടെ എല്ലാ തിരുവെഴുത്തുകളും വെള്ളപ്പൊക്കം വരുമ്പോൾ വെള്ളം നിറഞ്ഞ ഒരു ടാങ്ക് പോലെയാണ്.”

നിങ്ങൾ ഒരു മരുഭൂമിയിലാണ് താമസിക്കുന്നതെങ്കിൽ, വെള്ളം നിറഞ്ഞ ഒരു ടാങ്ക് നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സമുദ്രം പോലെ തോന്നാം. വെള്ളപ്പൊക്കം വരുമ്പോള്‍, വെള്ളം നിറഞ്ഞ ടാങ്കിന് എന്ത് അർത്ഥമുണ്ട്? സ്രഷ്ടാവ് ഓരോ നിമിഷവും നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ മുഴങ്ങുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്കാണ് നോക്കേണ്ടത്.