વીસ વર્ષ પહેલાં, ઇશાનું પ્રથમ સંપૂર્ણતા (હોલનેસ) કાર્યક્રમ શરૂ થયું હતું. લગભગ ચાલીસ સહભાગીઓ હતા અને કેટલાક સ્વયંસેવકો હતા. 90-દિવસના કાર્યક્રમ દરમિયાન ભાગ લેનારાઓ માટેનો ખોરાક આશરે એકલા હાથે ઇશાના સૌથી જૂના સ્વયંસેવકો માથી એક- સરસ્વતી પાટી દ્વારા સંભાળી લેવામાં આવ્યો હતો.

"પછી, અમારી પાસે ટિનની છતવાળી એક નાની હટ હતી. અમારી પાસે રાંધવા માટે સાચા સાધનો પણ ન હતા. ત્યાં એક ગાયક હતો જેની પાસે એક નાની પોર્ટેબલ સ્ટોવ હતી જેનો આપણે ઉપયોગ કર્યો હતો, "પાટી યાદ કરે છે. "સંપૂર્ણતા (હોલનેસ) કાર્યક્રમ દરમ્યાન બધું જ નાના પાયે થયું; એક સ્વયંસેવક શાકભાજી લાવશે. પાલક અહીં જ ઉગતી હતી, તેથી હું તેમાંથી કંઈક બનાવીશ, પછી અડાઈ, ઉપમા અથવા ભાત. મને યાદ છે, સ્વયંસેવકોમાંના એકને મીઠાઈઓ પસંદ હતી, તેથી અમે જે સામગ્રી ધરાવતા હતા તેમાથી કઈક બનાવતા."

"પછી, ત્યાં માત્ર ત્રણ ઓરડાઓ હતા: બે રૂમ પથ્થરથી બનેલા અને એક નાનો હટ હતો, જ્યાં રાંધવાનું કાર્ય થતું. સદગુરુ ભાગ્યે જ અહીં ખાતા - તે ત્યારે કોઈમ્બતુરમાં રહેતા. જ્યારે પણ તે આવે ત્યારે, તે એક રૂમમાં રહે અને હું તેના માટે ખોરાક બનાવતી. હું સદગુરુ માટે એક સલાડ બનાવતી, અને તેના માટે રોટલી પણ બનાવતી. વિજી માં આવ્યા પછી, મેં તેમના માટે રસમ બનાવવાની શરૂઆત કરી. મને લાગે છે, સદગુરુને પણ પાલક ભાવતી. મેં એ માટે ઘણું બનાવ્યું!"

સરસ્વતી પાટીએ પ્રથમ ત્રીસ દિવસો માટે સંપૂર્ણતા(હોલનેસ) કાર્યક્રમમાં ભાગ લીધો હતો, જ્યારે તેમને આસન, અંગમર્દન અને મહતપ્રણાયમ શીખવવામાં આવ્યુ હતું. "સદગુરુએ શું કહ્યું તે હું સમજી શકી નહીં. તેઓ મોટાભાગે અંગ્રેજીમાં બોલતા હતા. પરંતુ તેમણે મને કહ્યું કે ભાષા એક અવરોધ નથી, માત્ર મારી સાથે રહો અને તમે આપમેળે સમજી જશો. અને તે સાચું હતું! હું હંમેશાં સમજતી હતી કે તે શું કહેવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા હતા."

ત્રીસ દિવસ પછી, 60 દિવસો માટે શિક્ષક તાલીમ કાર્યક્રમ શરૂ થયો, જેમાં પાટી સ્વયંસેવક હતા, રસોડામાં શાક કાપવા અને રસોઈ માટે લાંબા કલાકો ગાળતા હતા. અને તે જ બધુ ન હતું. રસોઈ ઉપરાંત, સરસ્વતી પાટીએ રૂમ અને પ્રોગ્રામ સ્થળો પણ સાફ કરતાં અને બગીચામાં કામમાં વાજબી ભાગ ભજવ્યો. "ત્યાં ઘણા હિબ્સિસ છોડ હતા," તેઓ કહે છે. "હું પાણી આપવામાં અને તેમની સંભાળ લેવા માટે ઘણો સમય પસાર કરતી હતી."

"મારો પુત્ર 20 વર્ષ પહેલાં અહીં સ્વયંસેવક હતો. તે સમયે, રસોઈ કરવા માટે ઘણા લોકો નહોતા, તેથી તેમણે પૂછ્યું કે હું આવી શકું અને ભોજન બનાવી શકું કે નહીં. મેં હા કહ્યું, અને હું ત્યારથી અહીં રહું છું. હું 62 વર્ષની હતી ત્યારથી, "પાટી કહે છે.

"ક્યારેક હું આશ્રમ તરફ જોઉં ત્યારે, મને આશ્ચર્ય થાય છે કે તે કેવી રીતે ખરેખર ઝડપથી વધ્યું. જ્યારે હું આવી ત્યારે અમારી પાસે નહાવા માટે એક જગ્યા પણ નહોતી. હવે, ચંદ્રકુંડ અને સૂર્યકુંડ ઉપરાંત, અમારી પાસે આ પ્રકારના સુશોભિત સ્નાનગૃહ છે, અને અન્ય વસ્તુઓ છે. પાછળથી, અમારી પાસે ફળ અને શાકભાજી કાપી લેવા માટે થોડા છરીઓ હતી, હવે અમારી પાસે મશીનો અને સાધનો અને મોટો કટીંગ ક્ષેત્ર છે. વૃદ્ધિ આશ્ચર્યજનક છે!"

1994 માં જ્યારે પાટી થોડાં સહભાગીઓ માટે રાંધતા, ત્યારથી ઈશા ખરેખર ખૂબ જ વૃદ્ધિ પામ્યું છે. ભિક્ષા હોલ આજે સરેરાશ 2000 લોકોને ભોજન આપે છે અને આ મહાલ્ય અમવાસ્યે, 20 વર્ષ પછી જ્યારે સરસ્વતી પાટી પહેલી વાર ભોજન બનાવ્યું, ઈશા ભિક્ષા લોંચ થયું હતું.

ઇશા ભિક્ષા, દાતાને આગામી 20 વર્ષમાં એકવાર ખોરાક આપવા માટે એક વખત ફાળો આપવાની મંજૂરી આપી. અમે સદગુરુ બ્લેસીંગ કાર્ડ અને આગામી 20 વર્ષ માટે અન્ય શુભકામનાઓ સાથે, વાર્ષિક ધોરણે તેમના પસંદના એક ખાસ પ્રસંગે આવા દાતાઓને સ્વીકારીએ છીએ.

આ પ્રોજેક્ટ આદિયોગી અલયમ ખાતે મહાલ્ય અમવાસ્ય કાર્યક્રમના મધ્યમાં લોન્ચ કરવામાં આવ્યો હતો, અને તે માત્ર એટલું જ યોગ્ય હતું કે સરસ્વતી પાટીએ તાડીઓ અને ઉજવણી વચ્ચે બેનરનું અનાવરણ કર્યું!

સંપાદકની નોંધ: ઈશા ભિક્ષા વિશે વધુ જાણવા માટે, તેમના પૃષ્ઠની મુલાકાત લો.