ஈஷா வித்யாவின் பொருட்டு தேசிய நெடுஞ்சாலைகளை ஓடிக் கடந்து வந்த ஒரு மும்பை பல் மருத்துவரின் உற்சாகம்

எந்த சவாலையும் நிகழ்த்துவது

ஆதித்யா இந்த ஓட்டத்தை மேற்கொள்வதற்கு பரிச்சயமற்ற இடங்களில் உள்ள சாலைகளில் தன்னந்தனியாக ஓடவேண்டியிருக்கும் என்பது அவரை சுற்றியிருந்தவர்களை சிறிது பதட்டத்துக்கு உள்ளாக்கியது. இந்தப் பயணத்தில் ஆதித்யா உறுதியுடனும், முழுமனதுடனும் இருந்தார். “நான் உடலளவில் இதற்கான தயாரிப்பில் இல்லை, ஆனால் சக்தியளவில் நான் உண்மையாகவே நல்ல நிலையில் இருந்தேன். ஏனென்றால் நான் அச்சமில்லாதவன் மற்றும் எந்த சூழலையும் என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியும் என்பது எனக்கு தெரியும். என்னால் எந்த இடத்திலும் தங்கமுடியும், ஏதோ ஒன்றை சாப்பிட்டுக்கொள்ள முடியும். ஆகவே இதைச் செய்வதற்கு நான் என்னைத்தான் சார்ந்திருந்தேன்.”

அத்துணை பெரும் சவாலை ஏற்கும்போது, சில விஷயங்களை மாற்றுவது எதிர்பார்க்கக்கூடியதே. ஆதித்யா ஒரு பெரிய முதுகுச்சுமையுடன் அவரது பயணத்தைத் துவக்கினார், ஆனால் கூடுதலான எடைகொண்ட சுமை சில உடல் பிரச்சனைகளை உண்டாக்கியது. “என்னால் அதிகமாக ஓடமுடியவில்லை. மும்பையில், என் முழங்கால் நரம்புகள் பழுதடைந்தன. ஆகவே நான் சுமையைக் குறைக்க முடிவு செய்தேன். முழு தூரத்தையும் ஓடிக் கடக்கும் என் முந்தைய திட்டமானது, அதிக நடை மற்றும் ஜாகிங் என்று மாற்றமடைந்தது.”

ஒரு வாரத்துக்குள், ஆதித்யாவுக்கு வயிற்றில் தொற்றுக்கிருமியும், காய்ச்சலும் ஏற்பட்டு, அடுத்த நாளே ஆரம்பித்த இடத்துக்கு 40 கிலோமீட்டர் ஓடி வரவேண்டியிருந்தது. “அதுவரை நான் ஒரே நாளில் பலவற்றையும் செய்ததில்லை. நான் மாரத்தான் அல்லது இரும்பு மனிதன் போன்று ஒற்றை நிகழ்வுகளைச் செய்துள்ளேன். ஆனால் மனித உடல் உண்மையிலேயே சூழலுக்கேற்ப நன்றாக வளைந்துகொடுக்கிறது.”

ஓட்டத்தின் பாதையில் நட்பின் கரங்கள்

அவரது ஓட்டம் சவால்களும், வலிகளும் மட்டும் நிறைந்ததாக இல்லை. ஆதித்யாவின் பரந்த அணுகுமுறையும், இதமான பேச்சும், தோற்றமும், செல்லும் பாதையெங்கும் பல இலேசான கணங்களை ஈர்த்துள்ளன.

“பிரபஞ்சமே என் நண்பனாக நான் உணர்கிறேன், அப்படித்தான் வழிதோறும் நான் சில நல்ல உள்ளங்களைச் சந்தித்தேன்.” வயலில் தெம்மாங்கு பாடிக்கொண்டிருந்த விவசாயிகளில் இருந்து, தயாள குணமுள்ள லாரி ஓட்டுனர்கள் மற்றும் அவரது முயற்சியைக் கேள்விப்பட்டு இலவச தேனீர் வழங்கிய சாலையோரக் கடை ஊழியர் வரை, எதிர்பாராத குதூகலமான சந்திப்புகள் நிகழ்ந்தவண்ணம் இருந்தன. “மகாராஷ்டிராவில் எங்கோ ஒரு இடத்தில், உணவகங்களுக்கு வாடிக்கையாளர்களை ஈர்ப்பதற்காக வீதிகளில் சிலர் அமர்ந்திருந்தனர்.  ஆனால் அவர்களுள் ஒருவர் ரோபோட் நடனம் ஆடிக்கொண்டிருந்தார். அவர் தனது வேலையில் உண்மையான விருப்பத்துடன் இருந்ததைக் காணமுடிந்தது. அது எனக்கு ஒரு உந்துதலை ஏற்படுத்தியதில், அவருடன் நான் புகைப்படங்கள் எடுத்து, அளவளாவி மகிழ்ந்தேன்.”

மீண்டும் கல்லூரிக்கு

ஆதித்யா தனது ஓட்டத்தின்போது, ஒரு நாளில் ஏறக்குறைய 40 கிலோமீட்டர் கடப்பதில் உறுதியாக இருந்து, அவ்வப்போது 50 கிலோமீட்டரைத் தொட்டதில், ஒரு நாளைக்கு எட்டிலிருந்து ஒன்பது மணி நேரங்கள் ஓடினார். பயணம் நீண்டுகொண்டே செல்லச் செல்ல, ஒரு நாளில் கடக்கும் தூரம் கிட்டத்தட்ட 30 கிலோமீட்டராகக் குறைந்தது. பதினைந்து நாள் தொடர் ஓட்டத்துக்குப் பிறகு, அவர் ஒரு இடைவேளை எடுத்துக்கொண்டார். ஆதித்யா பெல்காமில் பல் மருத்துவம் பயின்ற கல்லூரியில் இதமானதொரு வரவேற்பைப் பெற்றார். அவரது முயற்சிகள்

ஈஷா வித்யா மாணவர்களுக்கு ஆதரவு அளித்ததாக மட்டுமல்லாமல், அவரது பழைய கல்லூரியில் இருந்தவர்களுக்கு ஒரு உந்துசக்தியாகவும் இருந்தது! “கல்லூரி நிர்வாகம் என்னைக் கௌரவிக்க விரும்பியதால், நான் ஒரு நாள் இடைவெளி எடுத்துக்கொண்டேன். அவர்களும்கூட ஈஷா வித்யா குழந்தைகளுக்காக நிதி திரட்டுகின்றனர். அவர்கள் என்னைக் குறித்து மிகவும் பெருமிதம் அடைகின்றனர்,” என்று ஆதித்யா கூறுகிறார்.

உள்நிலையின் உச்சங்களை எட்டியது

27 நாட்களுக்குப் பிறகு, ஆதித்யா வெற்றிகரமாக ஈஷா மையத்தை வந்தடைந்து, தன் ஓட்டத்தை முடித்துக்கொண்டார்.

எவரெஸ்ட் சிகரத்தின் உச்சம் தொடுவது இந்தக் கட்டத்தில் சாத்தியமில்லாமல் இருந்தபோதும், “உள்தன்மையின் இமயம்” என்று அவர் அழைக்கும், ஒரு வித்தியாசமான சிகரத்தை ஆதித்யாவால் அடையமுடிந்தது.

“உள்ளிருக்கும் இமயம் என்பது, உங்களைப் பற்றி நீங்களே அதிகம் அறிந்துகொள்வது. சூழ்நிலைகளுக்கு ஏற்றவாறு உங்கள் உடல் எப்படி வளைந்துகொடுக்கிறது, ஒவ்வொரு நாளும் வித்தியாசமான இடங்களில் மற்றும் வெவ்வேறு சூழல்களில் மனதளவில் உங்களால் எப்படி ஒத்திசைவாக இருக்கமுடிகிறது என்று புரிந்துகொள்வதை இது உள்ளடக்கியுள்ளது. தினசரி அளவில், பல்வேறு பரிமாணங்களும் வித்தியாசமான வழியில் எனக்கு வெளிப்பட்டவாறு இருந்தது. உங்கள் வலிமை, உங்களால் எவ்வளவு தூரம் செல்லமுடியும், மற்றும் உங்கள் வரையறையை எவ்வளவு நீட்டிக்க முடியும் என்பது உங்களுக்கு புரிகிறது. உண்மையில் அது என் கண்களைத் திறந்துவிட்டது – என்னைப் பற்றியே நான் அதிகம் அறிந்துகொண்டேன்,” என்று ஆதித்யா தன்னுள்ளே உச்சம் தொட்டதை விவரித்தார்.