பிச்சைக்காரரின் கண்கள் அவரது அரிசியில் இருந்த ஒரு தனி தங்க மணியைப் பார்த்தன, அவர் ஒருபோதும் மறக்க முடியாத ஒரு காட்சியும் பாடமும். சத்குரு பகிர்ந்த இந்த பழைய உவமை, கொடுப்பதற்கும் தடுத்து வைப்பதற்கும் இடையேயான மனிதகுலத்தின் முடிவில்லாத போராட்டத்தைப் பற்றி பேசுகிறது.
சந்தைகள் அதிவேக வளர்ச்சி மற்றும் குவிப்பை ஊக்குவிக்கும் போது, யோக ஞானம் செல்வத்தின் அடிப்படையில் வேறுபட்ட அளவீட்டை வெளிப்படுத்துகிறது: நாம் சேகரிப்பதிலிருந்து அல்ல, மாறாக நாம் பாய அனுமதிக்கத் துணிவதிலிருந்து அபரிமிதமான ஒளிர்வு எழுகிறது.
சத்குரு: இந்த பூமியில் பெண்களின் எண்ணிக்கை ஆண்களை விட அதிகமாகும் போது, கலியுகம் முடிவடையும் என்று சிவனே கூறினார். தற்போது பெண்கள் ஆண்களை விட அதிக எண்ணிக்கையில் உள்ளனர் என்று தெளிவாகவே தெரிகிறது. அடுத்த யுகம் சிறந்த மக்களை அதாவது தேவர்களை உருவாக்க வேண்டும். தேவர் என்ற சொல்லுக்கு நேரடி அர்த்தம் "ஒளிரும் ஜீவன்".
யார் ஒளிரும் ஜீவனாக மாறுகிறார்? அடிப்படையில், இந்த பூமியில் உள்ள அனைத்து உயிரினங்களும் சூரிய சக்தியால் இயக்கப்படுகின்றன. சில உயிரினங்கள் தங்களுக்கு கிடைப்பதை தக்கவைத்துக் கொள்கின்றன, சில உயிரினங்கள் அதை வெளியிடுகின்றன. நீங்கள் வெளியிடுவதைத் தேர்வு செய்தால், நீங்கள் ஒரு தேவனாக மாறுகிறீர்கள். நீங்கள் தடுத்து வைத்துக்கொண்டால், ஒரு அரக்கனாக மாறுகிறீர்கள். நீங்கள் தவறானதாக கருதப்படும் ஏதோ ஒன்றைச் செய்வதால் அல்ல, மாறாக உங்களிடம் கொடுக்கும் உணர்வு இல்லாததால் நீங்கள் ஒரு அரக்கனாக மாறுகிறீர்கள்.
நீங்கள் வெளியிடுவதைத் தேர்வு செய்தால், நீங்கள் ஒரு தேவனாக மாறுகிறீர்கள். நீங்கள் தடுத்து வைத்துக்கொண்டால், ஒரு அரக்கனாக மாறுகிறீர்கள்.
கொடுப்பது என்பது பொருள் சார்ந்ததாக மட்டுமே இருக்க வேண்டும் என்ற அவசியமில்லை; உங்களுடைய வாழ்க்கை முறையே கொடுப்பதாக இருக்க வேண்டும். உங்களிடம் இருப்பதை, எப்போது எங்கு தேவைப்படுகிறதோ அப்போது கொடுக்க வேண்டும். எங்கே, என்ன, எவ்வளவு கொடுக்க வேண்டும் என்ற கணக்கீடுகள் எல்லாவற்றையும் அழித்துவிடும். நீங்கள் செய்யும் ஒவ்வொன்றிலும் கொடுக்கும் உணர்வு இருந்தால், நீங்கள் ஒரு தேவனாக மாறுகிறீர்கள்.
ஒரு காலத்தில் ஒரு பிச்சைக்காரர் இருந்தார், அவர் அன்றைய தினத்திற்கு சில கிலோ அரிசியைச் சேகரித்திருந்தார். இந்தியாவில், பிச்சைக்காரர்களுக்கு் பணத்திற்கு் பதிலாக தானியங்களைக் கொடுப்பது ஒரு பொதுவான வழக்கம். அவர் தனது பையில் கணிசமான அளவு அரிசியைச் சேகரித்திருந்தார். பின்னர் அவர் ஒரு நேர்த்தியான தேர் வருவதைக் கண்டார், "ஓ, ஒரு பணக்காரர் வருகிறார், நாம் சென்று பிச்சை கேட்கலாம். ஒருவேளை, அவர் தாராள மனம் கொண்டவராக இருந்தால், ஒரு பொற்காசையோ அல்லது அதுபோன்ற ஏதாவது ஒன்றையோ கொடுக்கக்கூடும்" என்று நினைத்தார்.
அவர் அங்கே பிச்சை எடுக்கச் சென்றார். மிகவும் ஒளிரும் ஒரு நபர் தேரிலிருந்து இறங்கினார்; அற்புதமான தோற்றம் கொண்ட ஒரு மனிதர். ஆனால் பிச்சைக்காரர் பிச்சை கேட்க இருந்தபோது, இந்த மனிதர் பிச்சைக்காரர் முன் தன் கைகளை நீட்டி, "பிக்ஷாம் தேஹி" என்றார் - அவரே பிச்சை கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்! பிச்சைக்காரர், "ஓ கடவுளே" என்று நினைத்தார், ஏனெனில் நம் கலாச்சாரத்தின் படி, யாராவது உங்களிடம் ஏதாவது கேட்டால், நீங்கள் மறுக்கக்கூடாது; அவர்கள் ஏற்கனவே கீழே இருப்பதால் நீங்கள் கண்டிப்பாக அவர்களுக்கு ஏதாவது கொடுக்க வேண்டும்.
பிச்சைக்காரர் அவரைப் பார்த்து, "நீங்கள் பணக்காரராகத் தெரிகிறீர்கள், ஆனால் பிச்சை எடுக்கிறீர்கள், எனது பாரம்பரியம் மற்றும் கலாச்சாரத்தின்படி, நான் இல்லை என்று சொல்ல முடியாது" என்று கூறி, அவருக்கு ஒரு அரிசி மணியைக் கொடுத்தார். அந்த மனிதன் அதை எடுத்துக்கொண்டு சென்றுவிட்டார். பின்னர் வீட்டில், அவன் தனது அரிசியை சேமித்து வைக்கும்போது, ஒரு அரிசி மணி தங்கமாக மாறியிருப்பதைக் கண்டார். அவன் அந்த மனிதனுக்கு எல்லா அரிசியையும் கொடுத்திருந்தால், ஒரு பை நிறைய தங்கம் கிடைத்திருக்கும் என்பதை உணர்ந்து அவர் அழுதார். வாழ்க்கை இப்படித்தான் இருக்கிறது.
அதேபோல், நீங்கள் எப்போதும் "எனக்கு என்ன கிடைக்கும்" என்று சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தால், இறுதியில் ஒரு கல்லைக்கூட பெறமுடியாமல் போகலாம். உங்கள் வாழ்க்கையை "எனக்கு என்ன கிடைக்கும்" என்பதிலிருந்து "நான் என்ன கொடுக்க முடியும்" என்பதாக மாற்றினால், உங்கள் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு தருணமும் கொடுக்கும் செயல்முறையாக மாறினால், நீங்கள் ஒரு தேவனாக மாறுகிறீர்கள். இது கொடுக்கும் மனப்பான்மை பற்றியது அல்ல - இது வாழ்வின் இயல்பே கொடுப்பதாக இருப்பதால், வாழ்வை கொடுக்கும் செயல்முறையாக அனுமதிப்பதைக் குறிக்கிறது. நீங்கள் அதைத் தடுத்து வைத்தால், வாழ்க்கை தேக்கமடைகிறது. அது தொடர்ந்து ஓடிக்கொண்டிருந்தால் மட்டுமே அது ஒரு அழகான அனுபவமாக இருக்கும்.
வாழ்க்கை அளவில் அல்ல, அனுபவத்தின் தீவிரத்தில் இருக்கிறது.
தேக்கமடைந்த வாழ்க்கை ஒரு துயரமான வாழ்க்கை. உங்களிடம் எல்லாம் இருந்தாலும், உங்கள் அனுபவத்தில் ஒன்றுமே இல்லாமல் இருக்கலாம். வாழ்க்கை அளவில் அல்ல, அனுபவத்தின் தீவிரத்தில் இருக்கிறது. உங்களிடம் எவ்வளவு இருக்கிறது என்பது உங்கள் வாழ்க்கையை பெரிதாகவோ சிறிதாகவோ ஆக்குவதில்லை; எவ்வளவு தீவிரமாக நீங்கள் வாழ்க்கையை அனுபவிக்கிறீர்கள் என்பதே முக்கியம்.
தேவன் என்பவர் வேண்டுமென்றே செய்யும் தர்ம செயல்களால் அல்லாமல் இயல்பாகவே ஒரு கொடுக்கும் செயல்முறையாக மாறுவதால் ஒளிர்கிறார். அங்கு தடுத்து வைத்துக்கொள்ளும் உணர்வே இல்லை. நீங்கள் வாழ்க்கையை கவனமாகப் பார்த்து, இந்த உலகில் நீங்கள் கொடுக்க எதுவும் இல்லை என்பதை புரிந்துகொண்டிருக்கிறீர்கள், ஏனெனில் நீங்கள் கொண்டுவந்த எதுவும் இங்கு இல்லை. எல்லாமே பூமியிலிருந்து எடுக்கப்பட்டவையே. நீங்கள் தேக்கமடையாமல் இருந்தால், இயல்பாகவே ஒரு ஒளிரும் உயிராக மாறுகிறீர்கள். ஒளிரும் உயிர் தேவன் என அழைக்கப்படுகிறது.
நாம் பெரிய எண்ணிக்கையிலான மக்களுடன் பிரதிஷ்டைகளைச் செய்யும்போது, தனிப்பட்ட முறையில் எளிதாக இருந்தாலும், அது உங்களை தேவர்களாக மாற்றுவதற்காகவே - தேக்கநிலையில் இருந்து ஒளிரும் நிலைக்கு மாற்றுவதற்காகவே. நீங்கள் ஒரு கண்ணாடி போல மாறி, எல்லாவற்றையும் பிரதிபலிப்பீர்கள். நீங்கள் உங்களை நோக்கி, "நான் எல்லாவற்றையும் கொடுத்துவிட்டால் எனக்கு என்ன நடக்கும்?" என்று கேட்டால் - முழு உலகமும் உங்களுடையதாகிவிடும்.
பிரதிஷ்டை செயல்முறையும், அத்தகைய ஆற்றல் நிறைந்த இடங்களில் இருப்பதும் உங்கள் வாழ்க்கையை தேக்க நிலையிலிருந்து ஒளிர்வுக்கு மாற்றுகிறது. இந்த சிறிய கொடுக்கல்-வாங்கல் கணக்கீடுகளை விட்டுவிடுங்கள். நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்கையை உங்களைச் சுற்றியுள்ள அனைவருக்கும் கொடுத்தால், அனைவரும் உங்களை கவனித்துக்கொள்வார்கள். நான் நன்றாக கவனித்துக் கொள்ளப்படுகிறேன்." இந்த பையனுக்கு என்ன ஆகும்? அவன் வாழ்வாதாரத்திற்கு என்ன செய்வான்?" என்று என் தந்தை கவலைப்படுவார். அதற்கு நான், "ஏன் நீங்கள் கவலைப்படுகிறீர்கள்? உலகில் வாழ முடியாவிட்டால், நான் காட்டிற்குச் செல்வேன்," என்றேன். அங்கு எப்படி வாழ்வது என்று எனக்குத் தெரியும்.
"நான் எல்லாவற்றையும் கொடுத்துவிட்டால் எனக்கு என்ன நடக்கும்?" என்று நீங்கள் உங்களைக் கேட்டால் - முழு உலகமும் உங்களுடையதாகிவிடும்.
வாழ்க்கையின் அன்றாட செயல்முறை முற்றிலும் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளப்பட்டுள்ளது. காலையில் எழுந்து இரவில் தூங்கும் வரை உங்கள் வாழ்க்கையைப் பாருங்கள் - எத்தனை உற்சாகமான தருணங்கள் உள்ளன, மற்றும் எத்தனை கணக்கீட்டு தருணங்கள் உள்ளன? இது நீங்கள் தேக்கமடைந்த உயிரா அல்லது ஒளிரும் உயிரா என்பதைக் காட்டுகிறது.
நான் நல்வாழ்வு, செல்வம் அல்லது சௌகரியத்திற்கு எதிரானவன் அல்ல - ஆனால் தேக்கநிலைக்கு எதிரானவன், ஏனெனில் நீங்கள் தேக்கமடைந்தால், நீங்கள் இறந்தவர் போலவே ஆகிவிடுவீர்கள். உயிருடன் இருந்தும் தேக்கமடைந்திருப்பது என்பது நீங்கள் உங்களையே சித்திரவதை செய்துகொள்வது போன்றது. எந்தவித உற்சாகமும் இல்லாமல், ஒரு மலரும் உயிராக இருப்பதற்கு பதிலாக தேங்கிய நீர்நிலை போல உணர்ந்து, உங்கள் உடலை நாள் முழுவதும் இழுத்துச் செல்வது என்பது வாழ்வதற்கான மிகவும் வேதனையான வழி.
உயிருடன் இருந்தும் தேக்கமடைந்திருப்பது என்றால் நீங்கள் உங்களையே சித்ரவதை செய்கிறீர்கள் என்று அர்த்தம்.
"ஆனால் நான் முதலீடுகள் செய்துள்ளேன்" என்று நீங்கள் சொல்லலாம். அவற்றை எங்கே கொண்டுசெல்லப் போகிறீர்கள்? நாளைக்கே நீங்கள் இறந்துவிட்டால் என்ன ஆகும்? இது என் விருப்பமல்ல. நீங்கள் ஒளிரும் உயிராக இருந்தால் நீண்ட ஆயுளுடன் வாழவேண்டும். ஆனால் நீங்கள் அரை உயிராக இருந்தால், அது சித்ரவதையே. முழுமையான உயிர் என்பது உற்சாகத்தைக் குறிக்கிறது; மரணம் என்பது சமநிலையைக் குறிக்கிறது; அரை உயிர் சித்ரவதையே.
இந்த சூழல்களை நேரில் கண்டவர்களுக்கு, அவை உங்களை ஏதோ ஒரு வகையில் தொட்டிருந்தால், நீங்கள் ஒரு தேவனாக, ஒளிரும் ஜீவனாக மாறி, உங்களால் முடிந்த எந்த வழியிலும் உலகத்தில் ஒளியை ஊட்ட வேண்டும்.
பிரதிஷ்டை செயல்முறை, உங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட ஏதோ சக்திவாய்ந்த, மகத்தான ஒன்றை அனுபவிக்க உதவுகிறது. இதை சாதனா மூலம் பெறவேண்டும் என்றால் பல பிறவிகள் எடுக்கலாம். இப்போது அது இலவசமாக ஒளிர்கிறது. அதை உள்வாங்கினால், நீங்களும் அதை வெளிப்படுத்த வேண்டும். பிரதிஷ்டைகளில் இருப்பதன் மூலம், நீங்கள் மேலும் ஒளிரும் உயிராக மாறவேண்டும்.
