சத்குருவுக்குப் பிறகு:
ஒரு நீடித்த மரபுக்கான திட்டம்

புத்தரின் அமைப்பாகிய நீடித்த ஆன்மீக பயிற்சிகள்

புத்த மரபில், இந்த மாதிரி இருக்கிறது: கௌதம புத்தர் எப்போதும் பயணித்துக்கொண்டு, அரசர்களை மாற்றுவதற்கு முயற்சி செய்துகொண்டிருந்தார். “சாமான்ய” மக்களுடன் செயல்படுவதற்கு அவர் முயற்சி செய்வதைவிட, அரசர்களை மாற்றத்துக்கு உள்ளாக்கினால், சமூக மாற்றம் மிகமிக வேகமாக நிகழும் என்பது அவருக்குத் தெரியும். அவரது வாழும் காலத்திலேயே 40,000 க்கும் அதிகமாக அவருடன் இருந்த துறவிகளுக்கு, அவர் ஆன்மீக செயல்முறைகள் வழங்கினார்.

புத்தத் துறவிகள் மணிக்கணக்காக உச்சாடணம் செய்துகொண்டிருக்கலாம். கௌதமர் கற்றுக்கொடுத்த மற்றொரு பயிற்சி, விபாசனா என்பது. இந்தப் பயிற்சியில், மிக நீண்ட நேரங்களுக்கு உடல் உணர்வுகளையும், எண்ணங்களையும் கவனித்துக்கொண்டே இருப்பது. இவைகள் மிகக் கடினமான செயல்முறைகள், ஆனால் இந்த செயல்முறையின் அழகு என்னவென்றால் இவற்றை நீங்கள் எந்தவிதமான முன்னேற்பாடும் இல்லாமல் கற்றுக்கொடுக்கலாம்.

அப்படிப்பட்ட பயிற்சிகளை – ஈஷாவில், ஈஷா கிரியா போல - நீங்கள் அனைவருக்கும் கற்றுக்கொடுக்கலாம். ஏனென்றால் அவைகள் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் உடலியல் மாற்றங்களைத் தூண்டுவதில்லை. நாம் கற்றுக்கொடுக்கும் மற்ற எல்லா பயிற்சிகளும் குறிப்பிடத்தக்கவாறு, அளவிடக்கூடிய மருத்துவ அளவுருக்கள் (parameters) உள்ளிட்ட உடலியல் மாற்றங்களை ஏற்படுத்துகிறது. இரண்டிலிருந்து மூன்று வாரங்களுக்குட்பட்ட பயிற்சியிலேயே, ஒருவரது உடலியலில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்கள் நிகழும். அப்படிப்பட்ட மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும்போது, முன்னேற்பாட்டுப் படிகள் மிகவும் முக்கியம்.

அப்படிப்பட்ட எந்த மாற்றங்களையும் ஏற்படுத்தாமல், விழிப்புணர்வு மட்டும் தேவைப்படும் பயிற்சிகளுக்கு, முன்னேற்பாடு தேவையில்லை. ஈஷா கிரியாவை நீங்கள் அனைவருக்கும் கற்றுக்கொடுக்கலாம்; அவர்கள் அதைத் தொடர்ந்து செய்துகொண்டே இருந்தால், மெல்லமெல்ல அவர்கள் பரிணாமம் அடைவார்கள். கௌதமர் கற்றுக்கொடுத்த பெரும்பாலான செயல்முறைகள் இந்தமாதிரி இருந்தன. நெருக்கமான மிகச் சில சீடர்களுடன் மட்டும், அவர் பல்வேறு செயல்முறைகள் செய்தார். துரதிருஷ்டவசமாக அவைகள் இன்றைக்கு அரிதாகவே உயிருடன் உள்ளன.

பெருந்திரளான மக்களுக்கு கௌதமர் கற்றுக்கொடுத்த ஆன்மீக செயல்முறைகள், முன்னேற்பாடு தேவைப்படாத அளவுக்கு நுணுக்கம் இல்லாதவை. அவைகள் அனைவராலும் செய்யக்கூடியவாறு எளிமையான முறைகளாக இருந்தன. 2500 வருடங்களுக்குப் பிறகும், அப்படிப்பட்ட செயல்முறைகள் நீடித்து வாழ்ந்துள்ளன, அவ்வளவு நீண்ட நெடிய காலத்துக்குப் பிறகு, அவைகள் இன்னமும் உயிர்த்திருப்பது அற்புதமானது.

இந்தப் பயிற்சிகளுடைய இயல்பின் காரணமாக, முன்னேற்பாடு, உணர்தல்கள், மற்றும் எட்டு நிலைகளிலான சமாதிக்கு பெரும்பாலான மக்களும் பல பிறவிக் காலங்களுக்கு முயற்சி செய்யவேண்டியிருக்கும் என்று கௌதமரே கூறினார். சமாதியின் எட்டு பரிணாமங்கள் அல்லது கட்டங்களைப் பற்றி யோக அறிவியலும்கூட கூறுகிறது. ஒருவர், ஒரு பிறவிக்காலத்தில் சமாதியின் ஒரு நிலையில் நனையவேண்டும், மற்றும் பிறகு அடுத்த நிலையில் என்று நீண்டுகொண்டே சென்று, முடிவில் நீங்கள் கரைவீர்கள் என்று கௌதமர் கூறினார். இன்றைய மனதுக்கு பல பிறவிக்காலங்கள் என்பது நினைத்துப்பார்க்க முடியாதது. ஒரு வகுப்பில் அத்தனை நாட்கள் செலவழிப்பதுகூட சாத்தியமில்லாததாகத் தோன்றுகிறது. ஆனால், புத்த பாரம்பரியம் இப்படித்தான் கட்டமைக்கப்பட்டது என்ற காரணத்தால், அவர்கள் மீண்டும் திரும்பி வந்து, மெதுவாக பரிணமிக்கின்றனர்.

நாடகம் இல்லை, கடப்பது மட்டுமே…

நான் ஏன் வரமாட்டேன்? ஒரு உயிரின் இருத்தலுக்கென்று ஒரு குறிப்பிட்ட கால அளவு இருக்கிறது என்று நான் கூறியுள்ளேன். இப்போதுகூட, என்னைச் சுற்றி இருப்பவர்களின் உறுதுணை இல்லாமல், என் உடலை என்னால் ஒருங்கிணைத்து வைத்திருக்க முடியாது. இப்போதைக்கு நான் நலமாக உள்ளேன், ஆனால் என்னைச் சுற்றிலும் ஒரு சிறிதளவும் உறுதுணை இல்லாமல், எனது உடலின் உறுதியைத் தக்கவைத்திருப்பது சாத்தியமற்றதாகவே இருந்திருக்கும், ஏனென்றால் அதனுடைய காலவரையறை கடந்து வெகுகாலமாகிவிட்டது.

நான் எப்போது உடலை விட்டுச் செல்வதற்கு முடிவெடுத்தாலும், அது ஒரு குறிப்பிட்ட நாளாக இருக்கலாம் அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட கட்டத்துக்குப் பிறகு எந்த நேரமாகவும் இருக்கலாம். எப்படிச் செல்வது – கார் அல்லது ஹெலிகாப்டர் நொறுங்குவதா, அல்லது ஒரு மலையிலிருந்து குதிப்பதா அல்லது ஒரு நதியினுள் மூழ்குவதா – நாம் அதை இயற்கையிடம் விட்டுவிடலாம். நான் எதைப் பற்றியும் வேடிக்கை செய்வதற்கு முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால், “சத்குரு இன்றைக்கு விட்டுச்செல்லப் போகிறார்”, என்று அனைவரும் நினைத்து, ஒரு பெரிய நாடகத்தை உருவாக்கும் அளவுக்கு அது ஒரு சீரியஸான கணமாக இருப்பதை நான் விரும்பவில்லை. செய்தித்தாள்களில், இணையத்தில் நீங்கள் அறிந்துகொள்வது மேலானது.

நான் விட்டுசெல்லும் தருணத்திலிருந்து, எண்பது வருட காலங்களுக்கு, என் இருப்பானது தற்போது இருப்பதைக் காட்டிலும் மிக வலிமையாக இருக்கும். அதாவது, எனது இருப்பை நான் திரும்பப்பெறும் முன்பாக, நீங்கள் அனைவரும் இறப்பதை நான் உறுதிசெய்ய விரும்புகிறேன். எண்பது வருடங்கள் என்பது ஏறக்குறைய மற்றொரு பிறவி போன்றது. எனது இருப்பு, தற்போது இருக்கும் விதத்தைக்காட்டிலும் மிகவும் வலிமையானதாக இருக்கும், ஏனென்றால் ஒரு பொருள் உடலைத் தூக்கிச் சுமக்கும் பாரம் எனக்கு இருக்காது. உடல்தன்மையான இருப்புக்காக, நாம் பல்வேறு அமைப்புகளை நிறுவுவோம்.

சத்குருவின் மரபு: அடுத்த தலைமுறை

நான் திரும்பி வருவதென்பது, ஒரு பக்குவமற்ற தொழில்நுட்பமாக இருக்கும். மேலான வழியில் செயல்படும் விஷயங்களை நாம் நிறுவிக்கொண்டிருக்கிறோம். சத்குரு இல்லையென்றால், என்ன நிகழுமோ என்று எண்ணுவது தவறு.

சிலர் என்னால் நடத்தப்படும் வகுப்பில் மட்டும் பங்கேற்க விரும்புவதாகக் கூறுகின்றனர். அவர்களிடம் நான் கூறுவது, “ஆசிரியர்களின் வகுப்புக்கு செல்லுங்கள். என்னைக்காட்டிலும், நிச்சயமாக அவர்கள் நன்றாகப் பயிற்சி பெற்றவர்கள்.” நான் ஏன் இதைக் கூறுகிறேன் என்றால், எனக்கு யாரும் பயிற்சி அளிக்கவில்லை. பிறகு, பலரும் என்னிடம் வந்து கூறுகின்றனர், “சத்குரு, எனது ஆசிரியர்தான் சிறந்தவர்.” சிலர் கூறுகின்றனர், “சத்குரு, இந்த ஆசிரியர், எங்கள் ஆசிரியர், உங்களைவிடவும் நன்றாக உள்ளார்.” இதைதான் நான் கேட்க விரும்புகிறேன், அதாவது, நமது ஆசிரியர்கள், நமது தன்னார்வலர்கள், மற்றும் ஆசிரமத்தில் உள்ள நமது மக்கள் என்னைக்காட்டிலும் மேலானவர்கள் என்ற அளவில் இருக்கவேண்டும். அதன் அர்த்தம், நான் நன்றாக செயல்பட்டுள்ளேன்.

ஆகவே, “தயவுசெய்து திரும்பி வாருங்கள் சத்குரு!” என்ற இந்த நிலைக்குள் செல்லாதீர்கள். அது தேவையற்றது. நாம் உருவாக்கும் அடுத்த தலைமுறை நம்மைவிட மேலாக இருக்கவேண்டும். இளைய சமுதாயத்தை நான் கேட்கிறேன், நாம் செய்திருப்பதைவிட நீங்கள் சிறப்பாக செய்வீர்களா, அல்லது நாம் செய்திருப்பதைவிட நீங்கள் மோசமாக்கிவிடுவீர்களா?