एका स्तरावर, जीवन उल्हासपूर्ण आणि सक्रीय आहे. आणि एका वेगळ्या स्तरावर, ते पूर्णपणे निश्चल आहे. ही आंतरिक निश्चलताच बाह्य कृतीचे पोषण करते.