Volunteer
Donate
Shopتفاوت بین «پورنامی» و «آماواسیا» چیست؟
از دیرباز، معنویت در هند به مراحل ماه اهمیت زیادی داده است. پورنامی (ماه کامل) و آماواسیا (ماه نو) دقیقاً چه اهمیتی دارند؟ سادگورو به توضیح تفاوت بین ماه کامل و ماه نو و اهمیت هرکدام می‌پردازد.
چه چیزی انرژی را کمی بیشتر می‌کند؟ یک عامل این است که یک ویژگی زیباشناختی خاصی وجود دارد. به هرچیزی که بنگرید، اگر زیبا باشد، قدرت پذیرشتان نسبت به آن شیء ناگهان بیشتر می‌شود. هرچیزی را که زشت در نظر بگیرید، لحظه‌ای که به آن نگاه می‌کنید، قدرت پذیرشتان پایین می‌آید. ماه کامل یک ویژگی زیباشناسی خاصی دارد که قطعاً قدرت پذیرشتان را افزایش می‌دهد.
یک جنبهی دیگر این است که این سیاره نسبت به ماهواره‌اش در موقعیت خاصی قرار گرفته، که باعث شده ارتعاشات بسیار مستقیم و قدرتمند شوند. در این روز به علت کشش گرانشیِ ماه موج‌ها بلند می‌شوند. آب سرازیر می‌شود و می‌خواهد بالا «بپرد». به همین صورت، خون شما هم می‌خواهد بالا «بپرد». وقتی خون‌رسانی در مغز افزایش می‌یابد، هر خصلتی که داشته باشید تقویت می‌شود.
انرژی‌های لطیف یا قدرتمند؟
و اما آماواسیا، تفاوت زیادی در کیفیت مراقبه در پورنامی و آماواسیا وجود دارد. برای فردی که کیفیت مراقبه دارد، پورنامی بهتر است. ولی آماواسیا روز خوبی برای انجام برخی مراسم و فرایندهاست. در شب آماواسیا، قرار است انرژی‌هایتان سرکش باشند. مثل یک فیل سرکش، انرژی‌هایتان هیجان‌زده می‌شوند. به همین دلیل است که افراد تانتریک (کسانی که از سیستم تانترا استفاده می‌کنند) از شب‌های آماواسیا استفاده می‌کنند. انرژی‌ها را به حرکت وامی‌دارد. شب‌های پورنامی بیشتر یک خصلت بی‌صدا دارند، که نامحسوس‌تر، خوشایندتر و زیباتر است - بیشتر مانند عشق است. آماواسیا یک انرژی بنیادی‌تر است. اگر می‌خواهید این دو را مقایسه کنید، می‌توانید بگویید آماواسیا بیشتر سکس-محور و پورنامی بیشتر عشق-محور است. آماواسیا ماهیت زمخت‌تری دارد و قدرتمندتر است. پورنامی ماهیت لطیف‌تری دارد. نمی‌توانید قدرت را احساس کنید، بسیار ظریف است. کوندالینی‌تان هم همین‌طور رفتار می‌کند: در پورنامی، خیلی آرام حرکت می‌کند و در آماواسیا با انفجارها و رانش‌های بزرگ حرکت می‌کند. در آماواسیا خشونت بیشتری هست.
پورنامی حضور فوق‌العاده‌ای است. حضور ماه این‌قدر واضح است که هرجایی را نگاه می‌کنید، همه‌چیز نیمه‌شفاف می‌شود. ارتعاش و نور خصلتی دارند که همه‌چیز هاله‌ای تازه می‌گیرد. حس و ارتعاش ماه کامل خیلی با ماه در حالت‌های دیگر تفاوت دارد. ایدا و پینگالای درون شما هم طور دیگری عمل می‌کند. پرانا، یا انرژی حیاتی، طور دیگری جریان می‌یابد. کل انرژی‌تان طور دیگری جریان می‌یابد چون ارتعاشات تغییر کرده‌اند.
این‌طور نیست که نمی‌توانید هرروز در پورنامی بمانید. می‌توانید. اگر مقداری تسلط روی خورشید و ماهتان داشته باشید (ایدا و پینگالا) زیبایی پورنامی حتی در آفتاب داغ نیز با شما می‌ماند. اگر تسلط و کنترل خاصی داشته باشید، می‌توانید هرروز پورنامی را انتخاب کنید. یا می‌توانید هرروز آماواسیا را انتخاب کنید. یا اصلاً انتخاب نمی‌کنید: هر اتفاقی که در طبیعت می‌افتد، از تمام مراحل زندگی همان‌طور که هست لذت می‌برید.
حضور در مقابل غیبت
درحالی‌که پورنامی حضوری فوق‌العاده است، آماواسیا یک غیبت است. یک ذهن منطقی همیشه فکر می‌کند حضور قدرتمند است و غیبت بی‌معنی‌ست. ولی این‌طور نیست. همان‌طور که نور قدرت دارد، غیبت نور - یا تاریکی - هم قدرت خودش را دارد. درواقع، از نور قدرتمندتر است، این‌طور نیست؟ شب، قدرتمندتر از روز است چون تاریکی فقط غیبت است. اشتباه است که بگوییم تاریکی وجود دارد. نور غایب است و آن غیبت حضوری انکارناپذیر دارد. اینجا هم همین اتفاق می‌تواند بیفتد.
حتی در آگاهی خودتان، وقتی به حالت مراقبه فرو می‌روید، یعنی غایب شده‌اید. وقتی غایب می‌شوید، حضورتان فوق‌العاده است. وقتی سعی می‌کنید حاضر باشید، اصلاً حضوری ندارید. نفس هیچ حضوری ندارد. ولی وقتی غایب می‌شوید، حضور فوق‌العاده‌ای وجود دارد. همین در مورد آماواسیا هم صدق می‌کند. به‌تدریج، ماه غایب شده است، و این غیبت قدرت خاصی ایجاد کرده است. به همین دلیل آماواسیا مهم شمرده می‌شود.
برای یک فرد سخت‌کوش، سرسخت و خشن، آماواسیا قطعاً جنبهی مهمی است. برای فردی که خیلی حساس و ظریف است، پورنامی جنبهی خیلی مهمی است. هردو قدرت خودشان را دارند. از نظر خصلت، پورنامی عشق است، و آماواسیا خشونت است. ولی می‌توانیم از هردو بهره ببریم. هردو انرژی هستند.