பார்வதி தேவியின் புனிதமான தெய்வச்சிலை ஒன்று திருடப்பட்டு போலிச் சிலை வைக்கப்பட்டது. அறநிலையத்துறை நீதிமன்றத்தில் கொடுத்த வாக்குமூலத்தில், தெய்வச்சிலையை அடையாளம் காணும் ஆவணங்கள் அழிக்கப்பட்டுள்ளன என்று கூறியுள்ளது. களவுபோயி 14 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மூத்த அறநிலையத்துறை அதிகாரி ஒருவர் கைதுசெய்யப்பட்டார்.

சோமஸ்கந்தரின் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட தெய்வச்சிலையில், மேலிருந்து 8.7 கிலோ தங்கம் திருடப்பட்டது. அதற்காக மூத்த அறநிலையத்துறை அதிகாரி ஒருவர் கைது செய்யப்பட்டார்.

400 ஆண்டுகள் பழமையான மண்டபம் ஒன்று, கவனிப்பின்மையால் ஏற்பட்ட தீவிபத்திற்கு இரையானது. தீவிபத்திற்கு முன்பே அம்மண்டபம் மிக மோசமான நிலையில் இருந்தது. 46 தூண்களில், 15 தூண்கள் விரிசல் அடைந்திருந்தது, சில இடங்களில் கற்கூரை இடிந்திருந்தது.

இக்கோவிலில் சேதமடைந்துள்ளது இந்த ஒரு மண்டபம் மட்டுமல்ல. தெற்கிலும் கிழக்கிலும் மண்டபங்கள் இடித்து மீண்டும் கட்டப்பட்டுள்ளன என்று யுனெஸ்கோ குழுவொன்று கண்டுபிடித்துள்ளது. அந்த அறிக்கையின்படி, "பழைய கற்கள் அதன் வாழ்நாள் முடியும்வரை மீண்டும் மீண்டும் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்ற ஆகம சாஸ்திர விதிகளுக்கு எதிரானது."

நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக கோவில் நகைகள் கணக்கிடப்பட்டு சரிபார்க்கப்படவில்லை. பெரிய கோவில்களின் நகைகளை ஆண்டுதோறும் சரிபார்த்து நகைகள் பற்றிய விபரங்களின் பதிவேடுகளை பராமரிக்கவேண்டும் என்று சென்னை உயர்நீதிமன்றம் ஆணையிட்ட பிறகுதான், கோவில் நகைகள் கணக்கிடப்பட்டன.

கோவிலில், 1.4 கோடி ரூபாய் மதிப்பிலான தங்கம் மற்றும் வெள்ளி நகைகள் எடை குறைந்துள்ளது என்று கண்டறியப்பட்டது. கோவில் தலைமை நிர்வாகி, இந்த எடைகுறைவு சாதாரண "தேய்மானத்தால்" என்று கூறினார். நாற்பதாண்டுகளாக கோவில் நகைகள் சரிபார்க்கப்படாமல் இருப்பது குறித்து சென்னை உயர்நீதிமன்றம் அதிர்ச்சியை வெளிப்படுத்திய போதுதான், கணக்காய்வு செய்பவரின் பதவி அவ்வளவு ஆண்டுகளாக காலியாக இருந்துள்ளது என்று தெரிவித்தனர்.

 ஆழ்வார்களின் இலக்கியத்தில் 108 திவ்யதேசங்களில் ஒன்றாக குறிப்பிடப்பட்டிருக்கும் இக்கோவில், அதன் சிற்ப வேலைப்பாட்டிற்கும், ஒரே கல்லைக் குடைந்து செதுக்கப்பட்டுள்ள மண்டபத்திற்கும் பெயர் பெற்றது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இக்கோவிலில் இருந்து ஒரு வைர கிரீடமும் தங்க நகைகளும் பிற நகைகளும் களவாடப்பட்டன. மேலும் 1990களில், இரண்டு கற்தூண்கள் திருடப்பட்டு சென்னை வரை கொண்டு செல்லப்பட்டன. 25 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு 2020ல்தான் அந்த திருட்டுக்கு வழக்கு பதியப்பட்டது.

 800 ஆண்டு பழமையான இந்த கோவில், கொங்கு சோழர்களால் கட்டப்பட்டது. கிராம மக்கள் வழிபாடும் சடங்குகளும் செய்துகொண்டு இருந்த காலத்திலே அது இடித்து தரைமட்டமாக்கப்பட்டது. கோவில் ஏற்கனவே மோசமான நிலையில் இருந்தது, அறநிலையத்துறை அதிகாரிகள் சொல்லிற்கு இணங்கி, அதைப் படிப்படியாக இடித்து புணரமைப்பது சிறந்தது என்று பரிந்துரைக்கப்பட்டது. எனினும் சில நாட்களுக்குப் பிறகு கோவில் முழுவதும் இடித்து தரைமட்டமாக்கப்பட்டது கண்டறியப்பட்டது!

 1000 ஆண்டுகள் பழமையான நடராஜர் கோவில் ஒன்று 1982ல் திருடப்பட்டு, 5 மில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் விலைக்கு ஆஸ்திரேலிய தேசிய கலை காட்சிக்கூடத்திற்கு விற்கப்பட்டது. 2014ல், ஆஸ்திரேலிய அரசு இச்சிலையை இந்தியாவிற்கு திருப்பித் தந்தது. எனினும் களவாடப்பட்டு விற்கப்பட்ட தேவி, கணேசர் மற்றும் உமா பரமேஷ்வரி சிலைகள் இன்னும் திரும்பக் கிடைக்கவில்லை.

 1300 ஆண்டுகள் பழமையான இக்கோவில் பழம்பெரும் பல்லவ அரசர்களால் கட்டப்பட்டது. இக்கோவில் சென்னை-பெங்களூரு நெடுஞ்சாலையில் இருக்கிறது. தமிழ் வரலாற்றின் தனிச்சிறப்புமிக்க இக்கோவிலை புணரமைத்திட அறநிலையத்துறை முடிவுசெய்தது.

துரதிர்ஷ்டவசமாக, முறையில்லாத புணரமைக்கும் முறைகள், ஒரு பழம்பெரும் செங்கல் சுவர் இடிந்துபோக காரணமானது, அதனால் செங்கல் விமானங்கள் (கோவில் கோபுரங்கள்) சிமெண்ட் கொண்டு பூசப்பட்டன.

சாண்ட்பிளாஸ்டிங் (Sandblasting) முறை மூலமாக சுத்தப்படுத்தப்பட்டதால், வரலாற்றுப் பழமைவாய்ந்த கல்வெட்டுகள் அழிக்கப்பட்டன. சாண்ட்பிளாஸ்டிங் என்பது, அதிக வேகத்தில் மணல்துகள்களை செலுத்துவதன் மூலம் சுத்தம்செய்யும் முறையாகும். பாதுகாப்பு நிபுணர்கள் இந்த தொழில்நுட்பத்தைப் பற்றி கூறுகையில், மணல் பழமையான கற்களை அரித்துவிடும் என்பதால் தொன்மையான கட்டிடங்கள் மேல் இதை பயன்படுத்தவே கூடாது என்கின்றனர்.

அறநிலையத்துறையின் புணரமைக்கும் பணிகளில் இந்த சாண்ட்பிளாஸ்டிங் முறைக்கு, பத்தாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இன்னும் பல சோழர் கோவில்களும் பலியாகியுள்ளன.

தோராயமாக ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ராஜேந்திர சோழரால் கட்டப்பட்ட இக்கோவில் இன்று மிக மோசமாக சிதிலமடைந்துள்ளது. இக்கோவில் தனித்துவமான செங்கல்-கல் கட்டமைப்பு முறையில் கட்டப்பட்டது, இதில் செங்கல் அமைப்புகளும் கற்தூண்களும் பின்னிப் பிணைந்து காணப்படுகின்றன. துரதிர்ஷ்டவசமாக பக்தர்களும் கலைப்பிரியர்களும் இக்கோவிலைக் காணக்கூட முடியாத நிலை நிலவுகிறது. கோவிலும் கோபுரமும் செடிகள் வளர்ந்து புதர் மண்டிக் கிடக்கிறது. கோவிலுக்குள் உள்ள பழமையான சுவர் சித்திரங்கள் கிட்டத்தட்ட முற்றிலுமாக அழிந்துவிட்டன. பல கோவில்களில், சன்னதிகள் இடிந்து கூரைகள் இடிந்து காணப்படுகின்றன.

 ஒரு பொதுநல வழக்கின்படி, சென்னை-புதுச்சேரி கிழக்குக் கடற்கரை சாலையை ஒட்டிய இக்கோவிலின் 2000 ஏக்கர் நிலம் கிட்டத்தட்ட 6000 கோடி மதிப்புடையது. இந்நிலத்தை ரியல் எஸ்டேட் சுராக்கள் அபகரிக்கப் பார்த்தனர். சட்டத்திற்குப் புறம்பாக கோயில் நிலத்தை கைமாற்றும் முயற்சியை எதிர்த்து பொதுநல வழக்கு தொடுக்கப்பட்டதால் சென்னை உயர்நீதிமன்றம் நிலத்தை கைமாற்றுவதற்கு தடை விதித்தது.