పంచేంద్రియాలకన్నా అతీతమైన దానిని అనుభూతి చెందవచ్చు

మనుగడకు అతీతంగా ఉన్న దానిని మీరు కాంక్షిస్తే, దానికి కేవలం ఇంద్రియజ్ఞానమే సరిపోదు. ఒక్క ప్రకృతిని తప్ప, మీకు మించిన శక్తిని దేనినీ మీరు ఇప్పటివరకు అనుభూతి చెందలేదు. ఇప్పుడిక్కడ గాలి వీస్తోంది, ఈ గాలిని మీరు ఊదటం లేదు; అంతవరకు మీకు తెలుసు, అవునా? గాలి వీస్తోంది, కాని అది మీరు చేస్తున్నది కాదు. అలాగే మిమ్మల్ని మీరు సృజించుకోలేదు, మీరు ఇక్కడ ఉన్నారు అంతే. మీకు అతీతంగా ఉన్న ఏదో శక్తి వలన ఇదంతా జరుగుతోంది, ఆ శక్తే లేకపోతే ఏమీ జరగదు. బహుశా మిమ్మల్ని కూడా ఆ శక్తే సృష్టించి ఉండాలి.

ఇప్పుడు మిమ్మల్ని సృష్టించింది ఎవరో మీకు తెలియదు కాబట్టి, వెంటనే ‘ఆ భగవంతుడే మీకు ప్రాణం పోసి ఉంటాడు’ అని మీరు భావిస్తున్నారు, అవునా? మరి ఈ భగవంతుడు ఎక్కడి నుంచి వచ్చాడు? మీరు మానవులు కాబట్టి, మీ ఊహలో భగవంతుడు మీకంటే చాలా పెద్ద మానవుడు. మీరే ఒక గేదె అయి ఉంటే, భగవంతుడు కూడా ఇంకొక పెద్ద గేదె అనుకునేవారు. అంటే, ప్రస్తుతం మీరెవరో, ఏ స్థాయిలో ఉన్నారో – దానిని బట్టి మీకు కలిగే పరిమితానుభవం ద్వారా, భగవంతుని గురించి మీకు ఒక అభిప్రాయం ఏర్పడుతోంది. అంతేకాని నిజమైన, వాస్తవిక అనుభవం మీకు లేదు. భగవంతునిపై మీకున్న అభిప్రాయం ఎటువంటిదంటే, మీరు కేవలం మీ పరిమితమైన మానవరూపంలో ఉన్నారు కాబట్టి, భగవంతుడు ఒక పెద్ద మానవస్వరూపం అని మీరు అనుకుంటున్నారు. అంటే భగవంతుడనీ, శక్తి అనీ, మీరు పిలుస్తున్నదంతా కేవలం మీ ఊహలు,  ఆలోచనలు మాత్రమే. భగవంతుడిపై మీకున్న తలంపులన్నీ మీ మెదడులో ఉద్భవించిన ఆలోచనలు మాత్రమే. అంతా మీ మెదడులోనే ఉన్నది, అవునా? వాస్తవానికి మీ లోపల, మీ ఆంతర్యంలో నిక్షిప్తమై ఉన్నదానిని మాత్రమే మీరు అనుభూతి పూర్వకంగా గ్రహించగలరు; కాని మీరు ఇప్పటివరకూ మీ   అంతరాలను తరచి చూడనే లేదు.

మీరు తెలుసుకునేదంతా పంచేంద్రియాల ద్వారానే

ఇప్పటివరకూ మీరు తెలుసుకున్నదీ, అనుభవపూర్వకంగా గ్రహించిందీ, అంతా పంచేంద్రియాల ద్వారా మాత్రమే. మీ గురించి కానీ, ప్రపంచం గురించి కానీ మీరు తెలుసుకున్నదంతా చూడడం, వినడం, రుచి, వాసన, స్పర్శ - ఇలా ఈ ఐదింటి ద్వారా మాత్రమే. పంచేంద్రియాలన్నీ నిద్రలోకి వెళ్ళిపోతే, ఇక ఈ ప్రపంచం గురించి కాదు కదా, కనీసం మీ గురించి కూడా మీకు తెలియదు. ఈ ఇంద్రియాల సామర్థ్యం చాలా పరిమితం. ఇంద్రియాలు అన్నింటినీ వేరొకదానితో పోల్చటం ద్వారా మాత్రమే గుర్తిస్తాయి. ఉదాహరణకు నేను ఈ ఇనుపకడ్డీని తాకాననుకోండి, అది నాకు చల్లగా అనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే నా శరీర ఉష్ణోగ్రత ఇనుపకడ్డీ ఉష్ణోగ్రత కంటే ఎక్కువగా ఉంది కాబట్టి. అదే నేను నా శరీర ఉష్ణోగ్రతను బాగా తగ్గించుకుని ఇనుపకడ్డీని తాకాననుకోండి; అది నాకు వేడిగా అనిపిస్తుంది. అంటే, ఇది వాస్తవమైన, యథార్థమైన అనుభవం కాదు. కాని, మనుగడ కోసం ఈ అనుభవం సరిపోతుంది. పంచేంద్రియాల ద్వారా మీరు పొందే అనుభూతి, జ్ఞానం ఈ భూమి మీద మనుగడకు మాత్రమే సరిపోతుంది.

కాని, మీరు మనుగడకు అతీతంగా ఉన్న దానిని ఆకాంక్షించినప్పుడు ఇంద్రియజ్ఞానం సరిపోదు. అందుకే యోగ సాధనల ప్రాథమిక లక్ష్యం, ఈ పంచేంద్రియాలకు అతీతమైన అనుభవాన్ని ఇవ్వడమే. ఈ పంచేంద్రియాలకు అతీతంగా, మీరు ఏ అనుభవం పొందినా అది భౌతిక పరిధిలోనిది కాదు, మరో విభిన్నపరిధిలోనిది. దానిని మీరు భగవంతుడని పిలవాలనుకుంటే, అలానే పిలవండి. లేదా శక్తి అని పిలవాలనుకుంటే, శక్తి అనే పిలవండి, ఆత్మ అని పిలవాలనుకుంటే ఆత్మ అనే పిలవండి. మీకు ఎలా నచ్చితే అలా పిలవండి. మీరు ఏ పేరుతో పిలిచినా సరే ఎలాంటి ఇబ్బంది లేదు. కాని దానికి ఒక పేరు పెట్టిన మరుక్షణం, మనుషులు దానిని అపార్థం చేసుకుంటారు, ఎప్పుడూ అంతే. ‘’శివుడు’’, ‘’అల్లా’’, ‘’దైవం’’ లేదా ‘’దివ్యత్వం’’ అని ఇలా మీరు ఏ పేరుతో అయినా పిలుచుకోవచ్చు కాని ఒక పేరు ఉచ్చరించిన మరుక్షణం, మనుష్యుల్లో అపార్థాలు పుట్టుకొస్తాయి.

మరి ఇలాంటి  పరిమితులన్నింటినీ దాటి పోవాలనే ఆకాంక్ష మీలోనే కలుగుతోందా? లేక బయటి నుంచి వస్తోందా? ఇదే ప్రశ్న. ఈ పరిమితులన్నీ దాటి సర్వోన్నతమైన లక్ష్యాన్ని పొందాలనే బలమైన కోరిక మీలో మనఃస్ఫూర్తిగా కలిగితేనే ఇది సాధ్యం అవుతుంది, లేకపోతే ఈ భూమ్యాకాశాలలోని ఏ శక్తీ మిమ్మల్ని కదిలించలేదు.

ప్రేమాశిస్సులతో,

సద్గురు