ఈవారం వ్యాసంలో సద్గురు చిన్నా-పెద్దా, తప్పు-ఒప్పు, ముఖ్యం-ముఖ్యం కానిది అనే తేడాలు చూపే ఆలోచనా ధోరణులను ధ్వంసం చేస్తున్నారు. ఏ పరిస్థితిలో ఏది పనిచేస్తుందో తనకు ఎలా తెలుస్తుంది అనే రహస్యాన్ని విడమరిచి చెప్పారు.

మనం సుముఖంగా ఎలా ఉండగలం..? దీనిని, మన రోజువారీ జీవితాల్లో వాలంటీరింగ్ చేస్తూ ఎలా సాధన చేయగలం..? అన్న విషయాన్ని సద్గురు మనకి ఇక్కడ చెబుతున్నారు.

ఎప్పుడైతే, జీవితగమనం తీవ్రతరమవుతుందో, అప్పుడు నిదానంగా వెళ్ళడానికి కాస్త సమయం కేటాయిస్తే బాగుండనిపిస్తుంది. చాలా మందికి పూర్తిగా ఉపసంహరించుకోవడం సాధ్యం కాదని సద్గురు వివరిస్తున్నారు. అయినప్పటికీ, ఎక్కువ కాలం నిదానంగా వెళ్ళడం ఒక పరిష్కారం కాదని అంటున్నారు.

కొంత మంది ఏ పని మొదలుపెట్టినా సరే ఈ న్యూమరాలజీ అనే విషయంలో మధనపడుతుంటారు. ఇంతకీ ఈ న్యూమరాలజీని నమ్మాలా లేదా అనే ప్రశ్నకు సద్గురు సమాధానమిస్తున్నారు..

స్వచ్ఛంద సేవ(Volunteering)లోని సారం జీవితాన్ని ఇష్టపూర్వకంగా జీవించడమే. మన జీవితంలో ప్రతీ అంశంలో కూడా మనం ఒక వాలంటీర్ గా ఉండడం అంటే మనం జీవితాన్ని ఇష్టపూర్వకంగా జీవించడమే - అని సద్గురు మనకి ఇక్కడ చెప్తున్నారు. మనం ఇష్టపూర్వకంగా ఉండడం ద్వారానే జీవితంలో సంతోషాన్ని, సంతృప్తిని పొందవచ్చు.

వృత్తికీ, జీవితానికీ మధ్య సమతుల్యం ఎలా సాధించాలి? ముఖ్యంగా కుటుంబం మరియు పిల్లల విషయంలో. ఇది అందరినీ వేధించే ప్రశ్నే. ఈ ప్రశ్నకు సద్గురు సమాధానం ఏమిటో ఈ ఆర్టికల్‌లో తెలుసుకోండి...